หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

[+] อย่ากลัวฝน ถ้าเป็นคนชอบเที่ยว [+]

โห  น่าสนุกครบถ้วนด้วยความรู้

ก่อนจะเดินลงจากบ้านได้ฟังพี่ปูบอกว่า ของทุกชิ้นได้มาจากการหาซื้อ
เราขอทุนสนับสนุนจากไหนไม่ได้เพราะเราเป็นเอกชน ทุกวันนี้เงินที่เข้ามา
ก็ให้ค่าแรงกับเจ้าหน้าที่ในพิพิธภัณฑ์หมด สู้กันมาตลอด 2 คนพ่อลูก

ฟังแล้วอยากร้องไห้ โจ้ยกมือไหว้ขอบคุณพี่ปู ที่เสียสละยังทำพิพิธภัณฑ์นี้อยู่
ไม่งั้นหลาย ๆ อย่างจนตายโจ้ก็คงไม่คิดจะไปขวนขวายหาทางรู้อย่างเช่น
คำว่า แปดสาแหรก หรือ โ ค ต ร พ่ อ โ ค ต ร แ ม่

และแกก็นึกได้เล่าให้ฟังว่าก่อนหน้านี้ตอนเอนทรานซ์แกจะเลือกเรียนกฏหมาย
วัยรุ่นก็อยากจะเรียนแบบที่เค้าฮิต ๆ กัน แต่พ่อ (ลุงจ่าทวี) ขอให้พี่ปูเรียน
เกี่ยวกับทางด้านนี้ (จำคณะไม่ได้) เพื่อมาช่วยพ่อเพราะเรื่องอื่นคนที่เก่ง ๆ
มีเยอะแล้ว แต่เรื่องนี้มีน้อยคนที่จะทำ และเป็นลูกสาวเจ้าของพิพิธภัณฑ์
คนเดียวในประเทศที่เรียนสายตรง

พี่ปูเรียนจนจบปริญญาโท จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ได้ทุนไปต่อ ดร.
ที่ต่างประเทศ แต่สละสิทธิ์นั้นไป ด้วยความคิดที่ว่า "คนเก่งมีเยอะแล้ว"
แต่คนที่จะทำพิพิธภัณฑ์แบบนี้ เหลือน้อยเต็มที.......แม้จะไม่ได้อะไรก็ตาม

ฝากไว้นิดนึงแล้วกันค่ะ ของที่ระลึกข้างในนั้น ซื้อไปเถอะค่ะ เป็นการช่วยสนับสนุน
การอนุรักษ์รากเหง้าของเราไว้ไม่ให้สูญหายไปกับกระแสวัฒนธรรมต่างชาติที่เข้ามา
ล้างหัวลูกหลานเรา ที่เค้ารู้ทุกอย่างที่เค้าอยากเป็นแต่ไม่รู้จักตัวเอง ไม่รู้จักรากเหง้า
และความสำคัญของตัวตนที่มีการสืบทอดกันมาตั้งไม่รู้กี่ชั่วอายุคน

ตามมาชมด้วยคนครับป้าโจ้

อธิบาย รายละเอียดได้อย่างเข้าใจ สมกับที่อยู่ในยุคสมัยนั้นเลยอ่ะ..  ขอตัวไปเปิดดูเพลงhiphopก่อนเด้ออออ.. เด๋วจะนอนไม่หลับ โย่ววววววววววว.....

ช่างกล้า... ขอให้นอนไม่หลับยันเช้า พรุ่งนี้ไม่ไปส่งลูกที่โรงเรียนเหรอค๊าบบบ นอกดึกจริง ๆ 

อยากให้ได้ลองสัมผัสกันเองจริง ๆ ค่ะน้า Kon_togpla คุ้มค่ามากจริง ๆ ค่ะ

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

หลังจากเคยประทับใจกับ หอวัฒนธรรมนิทัศน์วัดศรีโคมคำ ที่จังหวัดพะเยามาแล้ว
บอกได้เต็มปากเลยว่า วันนี้พิพิธภัณฑ์พื้นบ้าน จ่าทวี เป็นอีกที่หนึ่งที่ได้ใจโจ้ไปเต็ม ๆ
ยังเหลืออีก 2 เรือนที่ได้แค่เดินดูคือ ลาวซ่ง และ บ้านไทยที่มีภาพงานแต่งงาน
และภาพข้าราชการสำคัญในจังหวัดพิษณุโลก

การเดินทางไปพิษณุโลกครั้งนี้นอกจากความประทับใจที่ได้นำมาแบ่งปันให้ทุกคนได้มีอารมณ์ร่วมไปด้วยกัน
โจ้ยังอยากจะบอกว่า...................

การบ้านสารคดี 2 เรื่องที่ต้องเขียนส่งอาจารย์ธีรภาพ โลหิตกุล, อาจารย์อรสม สุทธิสาคร, อาจารย์ บ.ก. วินิจ รังผึ้ง
ที่มีกำหนดส่งในสัปดาห์หน้า ยังไม่ได้สักบรรทัดนึงเล๊ยยยยยยยยยยยยย อ๊ากกกกกกกกก เจ๊อยากตายยยยยยย 

เชื่อมะ 10 ปีแล้วที่โจ้ไม่ได้เข้าห้องสมุด พอต้องกลับไปเข้าอีกครั้งรู้สึกเขิน ๆ ยังไงไม่รู้ และก็คิดถึงเพื่อนสมัยที่ทำรายงานด้วยกัน
แง่งามในอดีตมันผุดขึ้นมาให้นึกถึงอีกครั้งแล้วค่ะ

ขอขอบคุณ
- ค่ายนักเขียนสารดีท่องเที่ยวกับ อสท. รุ่น 1 ที่พาให้โจ้ไปรับความรู้จากอาจารย์ทุกท่าน เพื่อนร่วมค่ายทุกคน สถานที่ท่องเที่ยวดี ๆ ในครั้งนี้
- พี่ปิ่น พี่ม๋วย ที่ร่วมระลึกกับเหตุการณ์ก่อนหน้าจะได้กลับขึ้นมาเข้าค่ายนี้ ยังไม่แน่ใจว่าสังขารจะไหวให้กลับไประทึกอีกหรือเปล่า
- พี่ปู ที่ทำให้พิพิธภัณฑ์พื้นบ้าน จ่าทวี มีชีวิตขึ้นมาตลอดเวลาที่ได้ฟังพี่บรรยาย จากใจเลยนะคะ พี่โ ค ต ร ได้ใจหนูเลย
- ทุก ๆ ชีวิตในหลังคาสยามฟิชชิ่งแห่งนี้ค่ะ 

ขอบคุณค่ะน้าโม่ง    ไม่รู้ว่าน้าโม่งเคยพาลูก ๆ
ไปเที่ยวที่พิพิธภัณฑ์ของลุงจ่าหรือยังคะ มีของเล่นเด็กสมัยก่อนแตกต่างกับสมัยนี้มากมายทีเดียว 

^
^
^
^
เด๋วเตะคางฝ่ายสนับสนุนหลับซะนี่ 

ดีจังเลย  แค่คลิ๊ก ก็เหมือนได้ไปเที่ยวด้วยเลย 

สุดยอด เหมือนได้ไปเที่ยวจริงๆเลย
บรรยายภาพได้ดีมากครับ

ตามมาชมด้วยคนครับป้าโจ้....

นั่งอยู่บ้าน  เปิดคอมฯ  เข้าเวบฯสยามฯ


ก็ได้ไปเที่ยวด้วยแล้ว

สวัสดีคร้าบป้าโจ้คนงาม
ไม่ได้ชมภาพสวยซะนานเลยนะครับ
เเต่พอมาชมเเล้วไม่เคยผิดหวังเลยครับ
[b]

สวัสดีจ๊ะ ป้า โจ้ (ตามมาชม ฟ้า ๆ ฝน ๆ ครับ) 

สุดๆๆ ไปเลยครับ 

อ้าว..เดินแป๊บเดียวท้องป่อง ซะแล้วป้าจ๋า.....ล้อเล่นนะป้า
....แวะมาเก็บความสาระ กับภาพสวยๆ อีกรอบ

โจ้ฟร้อยยย ... วันนี้แทบสลบ ปวดแขน ปวดขา มากๆ ทริปชิลๆเล่นเอาเมื่อยเหมือนกัน ถ้าไม่ได้ข้ามน้ำไป-มา กว่า ๑๐ รอบ คงไม่ปวดเท่านี้หรอก เพราะถ้าตัดเรื่องข้ามน้ำไปก็สมกับทริปเดินชิลจริงๆ  ไม่รู้ว่าคืนนี้จะทำภาพเสร็จหรือเปล่า อยากเอามาโพสให้จบคืนนี้  ส่วนเรื่องจับมือกันเข้าโรงซ่อม  ไม่ต้องซ่อมหนักเหมือนพี่หรอกนะ เด๋วไม่มีใครไปเยี่ยมฟร่ะ    อิอิ

หวัดดีจร้า..ยมฑูตยูนิเซฟ...ดูแล้ว..in ..ครับ....

ปีนี้จะได้เห็นนู๋โจ้..จับคันเบ็ดลากโฉมงาม..หรือเปล่าหนอ...

ร่ม คันนี้เป็น ร่มประจำตำแหน่ง คุณโจ้ แหงๆ

อย่าลืม ทริปชาวห้องสนทนา น๊ะครับ

คุณฐิติ แกยังอยาก โรยแป้ง เอ๊ย โรยตัว ด้วย เชือกเส้นนั้น อยู่ครับ 

หวัดดีป้าโจ้ คิดว่าจะล่องเลยไปประเทศเพื่อนบ้านแล้ว หายไปนาน
ทีหลังก็ทิ้งเบอร์โทรไว้ด้วยจะได้ตามถูก เป็นห่วงอยู่หรอก กลังไม่มี
ทริพมันๆมาให้ชมอะ5555555 ยังไงก็อย่าหายไปนานนะ
...............
...............
คิดถึงอยู่

สวัสดีค่ะพี่เล็ก คิดถึงค๊าบบบ 

ขอบคุณน้า LoveJina ค่ะ 

ขอบคุณน้าเดี่ยวค่ะ 

ขอบคุณค่ะน้านายฝุ่น 

ขอบคุณค่ะน้าแอบแซ่บ 

ขอบคุณค่ะน้าฉัก 

ขอบคุณจ้าน้าเต้ย

ขอบคุณค่ะน้า IsSuE` 

ขอบคุณค่ะน้าโอ saosin 

ขอบคุณค่าน้า boom_bass   

สวัสดีน้าอาปู๋อีกรอบค่า ตอนเปิดภาพดูในห้องประชุมขึ้นโปรเจคเตอร์ นั่งฮาตัวเองแต่ละรูปไม่มีดีจริง ๆ 

ตกลงใครจะไปเยี่ยมใครก่อนอ่ะเจ๊ 

ไม่ได้เห็นแน่นอนค่ะน้าแม็ค... เพราะหนูเมาเรือขั้นรุนแรง (นั่งมอร์ไซค์ยังอ้วกเลยค่ะ) 

น้าใหญ่ น้าฐิ นัดวันที่พร้อมกันมาเลย เด๋วโจ้จัดการติดต่อให้ แต่คงไปร่วมแจมด้วยมะได้
เนื่องจากสภาพร่างกายตอนนี้ไม่เอื้ออำนวยกับการใช้งานหนักทุกประการคับผ๊ม เด๋วส่งเจ๊หมวยไปลุยแทน อิอิ

ทิ้งเบอร์ไม่ได้ค๊าบเฮียโสฯ เด๋วรับสายทั้งไม่ไหว 
(แบบว่าตอนนี้มีโจทย์รอบตัวอ่ะคับ) คิดถึงเช่นกันค่ะ 



ขอบคุณทุก ๆ ความเห็นค่ะ 

สวัสดีครับป้าโจ้....ภาพสวยงามครับภูหินหน้าฝนมีดอกได้ป่าด้วยผมนึกว่าจะออกแต่หน้าหนาวไปมั่งดีกว่าเห็นผาชูธงแล้วเสียวแทนกลัวลื่นฝนตกๆ ครับ