ผมกับหมอนก ชี้บอกให้เอก พายลัดเลาะ เข้าไปทาง คลองซอยซ้ายมือ คลองเล็กๆ ที่แยกกับคลองเอก
หมอนก บอกกับผมว่า ทริพ ก่อนที่คลองนี้ แกได้รับเสียงตอบรับที่ดี
ผม กับหมอนก สวมบท คนตกปลาบ้าคลั่งสองคน กระหน่ำตี กันเข้ามาลึกพอสมควร
จนถึงเวิ้ง ก่อนเลี้ยวขวา ผมเห็นชะโด ตัวเขื่องขึ้นจิบ แบบโค รตเนียล คือ มันโผล่ขึ้นแต่ปากแหลมๆ ของมัน และถอยหลังลงอย่างแช่มช้า
คันเบ็ดที่อยู่ในมือ ของผม ส่งเหยื่อเลยจุดหมายไปราวๆ สองเมตร
มีเพียงความว่างเปล่า มือผมลากเหยื่อผ่านจุดเกิดเหตุ
ผมเองสงสัย เล็กน้อย นี่ก็ เวลาราวๆ 5โมงเย็น น่าจะได้เวลาทำงาน ของชะโด แล้วนี่นา
พลัน สายตาของผมก็เห็น ปลาขึ้นจิบ อีกครั้งที่เดิม
ผมก้มลง เปลี่ยนคันเบ็ดแทบจะทันที
เหยื่อถูกส่งออกไปตรงกับเป้าหมายระยะเดิมๆ ผมคิดว่าน่าจะช้าไป เพราะ ตอนที่ก้ม คันอีกคัน ขวางคันเบ็ด คันนี้ไว้
ทำให้เสีย เวลาพอสมควร
กรอเหยื่อผ่านจุดเกิดเหตุมาเล็กน้อย ใจก็คิดว่า จบแล้วตรู มานอุตส่าห์ จิบคู่
รู้สึก กึ๊ก เบาๆ ที่ปลายสาย ผมเลยบวกเข้าให้ไปสองทีครับ
งานเข้าเลยอ่ะ ทีนี้
ทุเรียนอ่ะ เบาๆ หน้อยรพวังปิ๊กมาขี้ปุ๋มจะยึ่งนักเหลือเก่าเน้อ 
)
)
)
)
)