ทันทีที่ก้าวเดินออกจากบ้าน ก็ระลึกชาติขึ้นมาในบัดดล
"ตาจู้หลอกอีกแล้ว...."
กับน้อง ๆ เนี่ยเห็นเป็นพวกถึก ฟาย ทุย หรือไงกันเนี่ย 555+
เส้นทางเกือบกิโลที่ต้องเดินเท้าเปล่าผ่านทางที่ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ
แต่โรยด้วยหินก่อสร้าง.... แข็ง และ คม พวกเราต้องเดินอย่างมีสติ
เดินเหมือนเดินจงกลม เพื่อให้น้ำหนักตัวกดลงฝ่าเท้าให้เบาที่สุดระหว่าง
ที่เดินเหยียบหินไปตลอดทาง
อืม... ทำไมไม่ฝึกวิชาตัวเบามาตั้งแต่แรก ไม่งั้นป่านนี้ก็คงสบายไปแล้ว
แต่ก็อีกนั่นแหละ... นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ตาจู้หลอกพวกเรามาโดนอะไรโหด ๆ
สำหรับพี่โอ๋ กับ พี่บี การเดินผ่านหินในครั้งนี้คงเทียบไม่เท่ากับตอนที่
พาไปพายเรือคายัคข้ามไปเกาะกระดาดแล้วเจอคลื่นสูง 2 เมตรจนชาวบ้าน
ต้องเอาเรือเครื่องออกไปรับกลับมา ที่ไปรับเพราะหลอกวัยรุ่นในหมู่บ้าน
ซึ่งเป็นลูกหลานของเค้าออกไปด้วย จากนั้นมาไม่มีวัยรุ่นในหมู่บ้าน
กล้าตามตาจู้ไปไหนมาไหนอีกเลย
![[b]ง่า...โดยมารยาและมารยาท คงได้แต่ยืนเกาหัว ยิ้มแห้งๆ พยักหน้า พร้อมหลบตาครับ [/b]
เอิ๊กกกก แต่โจ](../_pictures/board/upload2009/200904/123912452562693.jpg)
ของชอบบบบบบบบ อ๊ากกกก
)
)
)
