อ้าวลุงเห...ลูกเรือ เพชรมงคล 5 ไต๋กุ้งตัดสิน........ปลาใคร กันแน่
...............จำลุงคนนี้ให้ดี......วันนี้นึกถึงแกทีไร......
อยากเขกกระบานตัวเอง.....หัวเราะทั้งน้ำตาเลยหล่ะ....(คิดถึงอยู่)
" เอาอย่างงี้..อ้ายหลานๆ " ลุงเห.. ซัดชาเขียวโฮกหนึ่ง
" เอิ๊ก..ปีนี้ข้าก็เจ็ดสิบแล้ว..ปีหน้า ก็แล้วกัน "
" ฮ้า..ปีหน้าลุงจะให้มาฟังคำตอบหรืองัย " น้ากบมีเถียง
" เปล่า..ปีหน้า..เอิ๊ก..(ซดอีกแก้ว)...ปีหน้า เอาแชมป์..ไปเลย "
" จะบ้าแล้วลุงปีหน้า ลุงก็เจ็ดสิบเอ็ดแล้วลงเรือไหวเปล่า.." ผมแย้ง
" ข้ามันไม่ไหว..ชอบพวกเองๆว่ะ..ใจสู้ เอิ๊ก (ซดอีกแก้ว) ข้าพอมีวิธี "
" ลุงมีวิธีอะไร..ซื้อปลาไม่เอาน่า.."
" เดี๋ยวเหนี่ยว...ข้าก็ให้..เอิ๊ก..ไอ เดชา จัดการให้หมายเด้ดๆ "
" เมาแล้วลุง..เรียกไต๋เดชา ว่าไอ ได้งัย ลุงแค่ลูกเรือคนหนึ่ง "
" ทำไมจะเรียกไม่ได้..เตะตูด มันยังได้ พี่มันด้วย ผู้ใหญ่แป้งนั้น "
........ลุงเห..ก็ซดชาเขียว เฮือกหนึ่ง........ปาดปากเบาๆ
" ก็ กรูเป็น พ่อ มัน "
" ฮ้า " ทุกคนเงียบสนิท มองกันเลิกลัก
.........เวร งานเข้า พ่อไต๋เดชา ที่ดูกิจการเรือในทะเลเป็นสิบลำ..
เป็นพ่อผู้ใหญ่แป้ง วิ่งสัมปทานเรือด่วน เกาะขาม-แสมสาร....
โอ้...อยากจะตาย........หายเมาในบัดดล............อย่างงี้ ลุงเห..
ก็เป็นเจ้าของเรือด่วนที่พาเราไปตกปลา..สิ....กิจการในกงสีทั้งหมด
......นี่แหละหนา...........คนเรา.....ดูภายนอกไม่ได้เลย....
....ตะงิดๆตั้งแต่..ไต๋กุ้งพาแกมางานเลี้ยงด้วย เพราะเขาจะเชิญไต๋เรือมางาน ไม่เชิญ ลูกเรือ พอลุงเห..มางาน ไต๋ดังๆทั้งหลายแหล่ เข้ามาไหว้เข้ามาทัก..ตอนแรกนึกว่าไหว้ผมเพราะนั่งติดกัน...........
กรรม.............เขาทัก ก๊อดฟาเธอร์ แสมสาร ต่างหาก............
"