ได้ปลากันพอสมควรแล้วก้อเอาไปขายครับได้เงินมามากอยู่ กลับบ้านไปตั้งหลัก เริ่มแผนสุดท้าย พอไปถึงโหพวกพาเดินเป็นกิโลยังไม่ถึงมืดอย่างแรงครับ ผมใส่กางเกงขาสั้น รองเท้าแตะ ใจผมคิดว่า(แม่มเอ้ยถ้างูของตรูห้อยออกมาแล้วงูที่อยู่ตามคันดินมันจะกระโดฟัดมัยวะ)
พอไปถึงที่หมายมองไม่เห็นอะไรเลยครับเห็นแต่เงาของน้ำ ตีเหยื่อกันมั่วๆยุงก้อมาก
ขากลับงานเข้าผมอีกจนได้ เราไปหรอยปลามันต้องมุดรั่วลวดหนาม คนอื่นเขาก้อพ้นดีหรอกแต่ผม พอดีเลยครับ สวดหนามเกี่ยวเข้าที่หัวผมอย่างจัง
ถึงกับเห็นเนื้อในเลยครับ ผมก้อไม่ค่อยจะมี แสบโคดๆๆ(กรรมมันติดจรวดเจงครับ