หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

คุณเริ่มสนใจตกชิงหลิวได้ยังไง....

ผมเริ่มจากคันไม้ไผ่ครับสมัยเป็นเด็กครับตอนนี้ใช้สปิ๋วครับ

สวัสดีครับน้ากนก 

เรียนถามน้าๆครับว่า

ทำไมไม่เรียก"สปินนิ๋ว"เหมือน"เบสคาสติ๋ว"ครับ

55555

เริ่มมาตกปลาด้วยคัน.. ชิงหลิวครั้งแรก....เพราะไปตกปลาแถวอ่อนนุช+ ลาดกระบัง+หนองบอน
แล้วโดน....ตี๋ซ่า...มานด่าเพราะตอนนั้นเหวี่ยงเบ็ดไม่เป็น
จนได้...เฮีย ซัมเป้  ( สมศักดิ์ )  เป็นครูสอนการตกปลาด้วยคันชิงหลิวคนแรก แล้วก็เลยหลงใหลการตกปลาเกล็ดมาจนทุกวันนี้
แต่ตอนนี้ส่วนมากจะใช้..คันสปิ๋วมากกว่า ( ผมใช้ในการแข่งขัน ) 

ทุกอย่างเริ่มจากที่นี่ครับ 

เห็น พี่ๆ เพื่อนๆ น้องตกหลิวกัน ก็เลยตามไปตกด้วยครับ

 






จริงเหรอ พี่ชาย 

ผมเป็นคนไม่ชอบอยู่เฉยๆครับ  ตกแบบเหวี่ยงเหยื่อโครม แล้ว

นั่งรอ สำหรับผมๆทนไม่ได้ มันน่าเบื่อมาก ต่อให้ปลากินยังไงก็

เบื่อ เลยมาจบที่ชิงหลิวครับ มีอะไรให้ทำตลอด

ตามองทุ่นอ่านรหัสทุ่นตลอด ได้ไม่ได้นั้นอีกเรื่องนึง

แล้วผมว่ามันสนุกกว่าใช้รอกนะครับ ปลาให่ญหายาก เราก็ลดขนาดอุปกรณ์เรามาหาปลาง่ายกว่า

สนุกกว่า มีโอกาศขาด หรือเบ็ดหักมากกว่า

แต่เอาเปรีบยน้อยกว่า

เห็นคันมันอ่อนๆแล้วน้าๆในเวปชอบหลิวโชว์เลยอดไม่ได้

อ้าว......ผมกลายเป็นพาหะไปเสียแล้ว....พี่น้อง......

ไอ้กระผมเป็นก็เพราะน้าม็กนี้ละ ตกให้ชมซะจนยาก

สวีสดีครับน้าม๊ก เหมือนน้าปลาร้าคุณป้าครับ ยิ่งผมไม่ชอบใช้ตระกร้อด้วย ตกหลิงมีอะไรดีๆเยอะทำสมาธิ จิตใจนิ่ง และได้พักผ่อนมากกว่า ตกด้วยรอกครับ เดี่ยวนี้ทุกวันถ้ามีโอกาศจะไปบ้านเพื่อนนั่งตกหลิว แล้วก็ดูต้นไม้ฝั่งบางกระเจาไปเพลินดีครับ

เพื่อนสมัยเรียนพาไปตกสวายที่บึงใหญ่ สมัยอยู่หัวตะเข้ แต่เห็นมีบ่อตกปลาเกล็ดแยกอีกบ่อ มีคนที่ใช้คันหลิวตกได้ปลาบ่อยๆ เลยไปลองซื้อมาตกเล่นดูครับ ตอนนั้นอุปกรณ์ยังไม่ทันสมัยเหมือนขนาดนี้ สายเซฟตี้ต้องใช้หนังสติ๊กมาผูกทบๆ กัน เหมือนเด็กผู้หญิงที่ชอบเล่นกระโดดยางเลยครับ คันก็ใหญ่และหนัก ตกไปซักพักเริ่มเบื่อเลยไม่ค่อยได้ตกอีกเลย มาตกเป็นเรื่องเป็นราวอีกครั้งก็น้าม๊กนี่ล่ะครับ ชวนตลอดจนทนไม่ได้ 

ติดตามการตกปลา แบบชิงหลิวของน้าม๊กมาเดือน หรือ 2 เดือนแล้วหละครับ ตามตรงชอบครับ ผมพึ่งตกปลา กะเขามาปีก๋าๆๆเองคับ  แต่ก่อนไม่เคยชอบการตกปลาเลย รอกสปิ้น รอกเบส ก็ไม่รู้จัก  จำใด้ว่าเคยใช้คันไม้ไผ่คันยาวๆๆ ตอนเด็กๆๆหนะครับ
      ใด้อะไรดีๆๆ จากน้าม็ก และจากชาวสยามเรานี้หละรคับ

.. แจมด้วยคนครับน้า mok .. 

เริ่มจาก .. เริ่มเห็นแววตัวเองว่า คงจะเอาดีทางตกปลาสวายกับเค้าไม่ได้ครับ 

นั่งใบ้ .. ปลาไม่กิน .. แต่น้าข้างเนี่ย เดี๋ยววัด ๆ ..
รอกก็ไม่มี ตีไกลรึก็เปล่า .. ยิ่งให้เกิดความสงสัย

.. แล้วก็เลิกไม่ได้ครับ .. แต่เดี๋ยวนี้ ใช้เสือติดปีกครับ
หลิวแท้ๆไม่ไหวครับ .. พังไปเป็นสิบคันและ .. 

.......................................................................

คิดถึงบ่อ .. รามอินทรา .. สมัยเก่าก่อน ..
สวรรค์ของคนชิงหลิวเลยครับน้า .. น้ำลึก เมตรครึ่งถึงสองเมตรโดยประมาณ

ปลานิล ปลาตะเพียนไซด์ฝ่ามือไม่ต้องพูดถึง ..
บานตะเกียง ต้องคัดทิ้ง เก็บไว้แต่ไซด์โล

ปลาไนไซด์ 2-3 โล .. ยี่สกไซด์ใกล้เคียงกัน ..
หัวโตไซด์ 3-5 โล .. พวกนี้มีผิดคิวทุกครั้งที่ได้เข้าไปตก

วันดีคืนดีมีกระโห้ไซด์ 4-5 โลมาแจมด้วย ..
ทิ้งคันก็แล้ว .. งัดก็แล้ว .. ทิ้งอีก งัดอีก .. สุดท้ายคันพัง

สาย 12 Lbs. .. คัน 4.5 ม. .. ไม่มีระเบิด ไม่มีหัก
แต่ .. ส่วนใหญ่ข้อปลาย ที่ 1-3 .. มักจะเก็บไม่เข้า
ตอกก็ไม่เข้า .. ตอกจนหักคามือกันไป .. หรือไม่ก็
ข้อปลาย .. หลุดติดไปกับปลาด้วย เพราะสายไม่ขาด
.. เซ็งเป็ด ต้องกลับบ้านก่อนเวลาอันควร .. บางคัน
ถอยมาเปิดซิง ครั้งแรกก็เลือดสาด .. พังเลย ..


แล้วก็มาจบที่เสือติดปีกนี่แหละครับ .. ใครจะว่ายังไงก็ช่าง
เพราะที่นี่ประเทศไทย .. สวายพร้อมที่จะเข้ามาผิดคิวเสมอๆ
คันปัจจุบันที่ใช้อยู่ .. อายุอานามก็น่าจะเกิน 10 ปีแล้ว ..
และก็ยังไม่พัง ยังอยู่ ๆ

.........................................................................

น้า mok .. น้า kanok .. จ๋า เดี๋ยวนี้ .. มีบ่อแบบนี้ให้ตกป่าวครับน้า
ถ้ามี .. ชวนผมไปด้วยเน้อ .. อยากเจอๆ .. 

อย่างบังชาย เนี่ยนะ...ฮึ่ม...อย่าให้เหลา 

ใช่ครับน้า  kendo :cool



ตามนั้นเลยน้าเอก ทุเรียน

เริ่มที่ บึงสำราญ ขึ้นราคา ช่วงจาก 200 บาท เป็น 250 บาท หรือ 300 บาทไม่แน่ใจ แต่ชิงหลิว 100 เดียว ครับ เลยไปสอยปลานิลอยู่ตรงหัวโค้งต้นตะขบ แถวบ้านพักคนงาน สนุกไปอีกแบบ 

เลยไปสอยปลานิลอยู่ตรงหัวโค้งต้นตะขบ แถวบ้านพักคนงาน สนุกไปอีกแบบ  จริงหรือน้าตู่ไม่มีอย่างอื่นนะ

บังชาย (เอกทึเรียน) เอกผมบอกแล้วให้ลดความอ้วนเหมือนเมื่อ10กว่าปีก่อน รับรองบังชายไม่กล้วแซว เอกทุเรียน

น้าmrkimjung ขอเบอร์โทรหน่อยครับ ผมอยู่มหาสินซอย3ครับ
เพื่อจะได้ไปหลิวกันบ้าง

จุดเริ่มต้นของผม คือความหลงไหลในความโค้งงอของคันชิงหลิว ต่อมาได้ศึกษาถึงวิธีการตกจาก อาจารย์ปู่ซัมเป้ & น้าเล็กชิงหลิว และน้าๆในเวปสนุกฟิชชิ่ง ที่ได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน ผมจึงได้รู้ว่าทุ่นที่เราเห็นมันเป็นมากกว่านั้น มันเป็นคล้ายๆกับศาสตร์แขนงหนึ่งเลยก็ว่าได้ การค้นหาความลับของทุ่น... มันน่าสนุกนะครับ 

ผมมีคำถามนึงอยากจะถามน้าๆ นิดนึงครับถ้าใครทราบช่วยบอกทีครับ คำว่า ชิงหลิว มันมาจากไหนครับ เป็นภาษาอะไรแล้วแปลว่าอะไร...

มันเป็นอะไรที่ ออริจินอล จริงๆ ครับ ทุกวันนี้ก้อยังหลิวอยู่ครับ 

มันเป็นอะไรที่สุดๆ เวลาที่ปลาดึงไปจะหมดแอ๊คชั่นคันแร้วเอากลับมาได้ หน่ะคับ 

กาลเวลามันทำให้ผมตัวใหญ่ขึ้นเองอ่ะน้าthorn  (  ไม่รู้จะอ้างอะไร ) 

เริ่มจากชุด 12 ปอนด์  ได้แต่ปลาเล็ก ไม่มัน
ขยับมา  8 ปอนด์ เริ่มเข้าท่า แต่ไม่เท่าไร
แล้วก็มา 6 , มา 4 ปอนด์ แจ่ม แต่นานๆ เริ่มเบิ่อ
เหมือนใช้ชุดเล็กแล้วได้ปลาใหญ่ มันเป็นโทรฟี่ของเราแล้วไง
พอมาเจอเล็กๆอีก มันไม่ตื่นเต้นเร้าใจแล้ว
คันแรก3.6 เมตร 5ปีแล้วครับ ตกแบบสะเปสะปะ
ตอนนี้จริงจังมา 2 ปีแล้ว อุปกรณ์มันเพื่มขึ้นเรื่อย

ได้ความสงบ ใจเย็น

ที่สำคัญ ถูกดี แบบไม่มีตังซื้อรอกแล้วไง 

เมื่อได้เริ่มมันก็หยุดไม่อยู่ คุณSOMYOS โดนใจจริงๆ ผมได้แต่เบรคชลอบ้างมา 24 ปีแล้วตั้งแต่ โดนพี่สมศักดิ์(ซัมเป้)กับพี่วันชัย(เจ้าพ่อซ่งฮื้อ)ให้ยืมคันลองตก(ไม่มีสตางค์ซื้อสมัยก่อนคันมีน้อยและแพงมากๆส่วนมากเจแปนทั้งนั้น)ที่ชอบชิงหลิวมากก็ตอนหาหมายกับอ่านทุ่นครับเล็กใหญ่ไม่เป็นไรครับ

เริ่มสนใจตั้งแต่ตอน ม.3 หลังจากเริ่มใช้เบ็ดกระป๋องและคันไม้ไผ่ที่อ่างเก็บน้ำภาษีเจริญ,ได้ไปตกชิงหลิวครั้งแรกที่ บึงอ้อมน้อยครับ เพราะตกปลาไม่คอยได้ หรือได้ก็น้อย แต่ตกชิงหลิวตกง่าย,เหยื่อก็ง่าย,แถมปลาที่ได้ก็ตัวใหญ่ไม่แพ้การตีตะกร้อเลย และก็เร้าใจดีเพราะปลากินหลายรูปแบบ และแต่ละรูปแบบบ่งบอกถึงชนิดของปลาได้ด้วย
หลังๆก็ยังใช้บริการชิงหลิวอยู่ และชอบตกโดยวิธีหยอดตอครับ
(วางทุ่น+ขนมปังชิ้น ข้างเสาติดๆเสาครับ เน้นปลายี่สก ไม่เกิน 1 นาที) รับรองปล่อยคันไม่ทัน....และไม่วิ่งเข้าเสาด้วย

ตั้งแต่ดูกระทู้ของพี่นี่แหละ.......อิ.อิ............