หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

แก้ "เคล็ด" ณ เมืองกาญจน์ [ไม่เกี่ยวกับปลาค่ะ]

ฮากันกรามค้าง


โตร้ตร๋า คิดถึงงงงงงงง ความสวยไม่หลุดหรอก
โบกปูน แล้วขันสกรูติดแน่นขนาดนี้ 555 ห่วงถุงเท้าบอลที่ยัดไว้
จะเด้งออกมามากกว่าอ่ะจิ่จ๊ะ คิคิคิคิ

บอกแล้วไงโจ้มังเป็งเรื่องของเวรกำ !!! เด้อ

        ต้องขออำภัยคุณดิ๊งด่องด้วยเด้อ ... เด็กร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำวุ๊ยโจ้ ... 

ตรงฟู่ ๆ มันมันทำให้พองต่างหาก

อย่างเค้าอ่ะ ธรรมซาด ธรรมซาด บื้ยยยยยยยยยยย!
(ตาดิ๊งด่องถึงกับเกร็งซะเอ็นขึ้นเชียว 55555+)

อ๋อ นู๋โจ้ครับ กลุ่มๆที่ออกไปท่องเที่ยวทำกิจกรรมกันนี้เป็น ชมรมของมหาลัย หรือ ชมรมอ่ะไรหรือเปล่าอ่ะครับ น่าสนใจมากๆ ช่วยบอกเป็นแนวทางด้วยครับ ผมจะได้นำไปประยุกต์ใช้บ้าง เห็นแล้ว สนุกสนานมาก อยากไปม้างง

สวัสดีค่ะ น้า Exp.สุริยา

โจ้กับเพื่อน ๆ เริ่มต้นกันที่โครงการครูบ้านนอกรุ่น 95
http://www.bannok.com/volunteer/
มีทั้งนักศึกษา และคนวัยทำงานอย่างพวกโจ้ค่ะ

กลับมาจากค่ายยก็ยังคงเกาะกลุ่มทำกิจกรรมกันอย่างต่อเนื่อง
หากมีกิจกรรมน่าสนใจก็จะส่งข่าวบอกกันทาง E-mail
แล้วก็จะเริ่มเช็คชื่อคนที่จะเดินทาง ก็มีพวกโจ้ที่ทำงาน
ก็เหมือนไม่ได้ทำ เป็นตัวแทนเพื่อน ๆ ไปแทบทุกงาน
ยิ่งน้อง ๆ นักศึกษากำลังสอบ ก็ยิ่งเก็บภาพมายั่วยวน
ตามแบบฉบับพี่ ๆ ที่แสนดี

โดยกิจกรรมต่าง ๆ ก็จะนำมาจากเว็บอาสาบ้าง
หรือโครงการที่จัดทำกันเองบ้าง แล้วก็บอกต่อไปยังเพื่อนฝูง
ญาติ พี่ น้อง คนรอบข้าง บางทีก็ดึงครอบครัว
มาเป็นผู้สนับสนุนหลัก หรือไปร่วมกิจกรรมด้วยกันค่ะ

การทำกิจกรรมทุกครั้งก็จะได้เพื่อนใหม่มาเป็นเครือข่ายเพิ่มขึ้น
อย่างกลุ่มคนอาสาจากบริษัทไดกิ้นฯ ก็ติดต่อกับพวกเราเช่นกัน
ซึ่งตอนนี้ก็กำลังหัวปั่นกับการนำเด็กดอยลงทะเลในเดือน พ.ย. นี้ค่ะ

และล่าสุดอาทิตย์นี้ (14 ตุลาคม) ก็จะไปเป็นครูอาสาอยู่ในเมืองหลวงกันนี่แหละค่ะ
ก็เริ่มนัดเวลา และนับจำนวนคนที่จะไปบ้างแล้ว วัน ๆ นึงนั่งตอบเมล์มากกว่าทำงานซะอีก 

ลองดูแนวทางคร่าว ๆ  จากที่นี่ก่อนได้นะคะ

www.volunteerspirit.org
http://www.v4nature.org/

เป็งจั้งได๋ ... คุณดิ๊งด่องไซ้ได้บ้อ ... อิหล่า 

       

ชอบแบบสูงวัย ไว้พุง หนวดรุงรัง อ่ะจ้ะ จัดให้ได้ป่าว 

+1

อืมอย่างงี้นี้เอง ขอบคุณมากครับ

ขอบคุณน้า Thana คับป๋ม 

หากโจ้มีกิจกรรมแบบนี้อีก จะบอกไว้ที่ส่วนของลายเซ็นต์นะคะ น้า Exp.สุริยา
เผื่อจะไปกระโดดด้วยกัน เอ๊ย ไปทำกิจกรรมด้วยกันค่ะ 

โหเป็นถึงประทานรุ่นเลยนะเนี้ย เก่งจังครับ ลายเซนต์คืออิหยั่ง

โหวตๆๆๆๆ



ปลายเดือนค่อยมาอ่าน

ขอตัวจรลีกลับบ้านก่อนนะค๊าบ

ตรง ดำ เซ็กซ์ สเปคลิง ค่ะ

ตอนรับตำแหน่งยังงง ๆ อยู่เลยค่ะ ทำไมพี่น้องเลือกคนบ้ามารับหน้าที่นี้ 

นี่ตาลูลู่น้องเลิฟ จะไปเขย่าเรียกดันออฟไลน์
มาอ่านอะไรปลายเดือน กระทู้ช้านเป็นปลวกหมดอ่ะจิ่

เดินทางปลอดภัยเน้อ แล้วเจ้าจ๋อมง่ะ พากันไปไหนมาวันนี้
เป็นไงบ้าง หนุกป่าว แวะมาเล่าให้ฟังบ้างนะน้อง ๆ

ขออภัยมาช้าอีกแล้ว  ภาพสวย  ผู้คนน้ำใจงาม  นับถือ นับถือ 

+1 แฟนคลับ...ป้าโจ้....โผล่มาแล้วจ้า!!!!!!!!.....

ทำไมพี่น้องเลือกคนบ้ามารับหน้าที่นี้.....ก้อว่ายู๋.. .....หวัดดีน้องรัก....

พี่นกอ่ะ โจ้อ่ะไม่ได้บ้านะพี่ อย่าเข้าใจผิด โจ้เขาบร้า ๆ  ๆ ๆ ตะหาก เขาเลือกจากการโดดอ่ะพี่

คิดถึง...ป้าโจ้...จังเลยยย...ซ้อไม่ได้เข้าชมกระทู้มาหลายวันแล้ว
เอาไป 1หน่วยจ้ะ...ซ้อเล็ก

สวัสดี ซ้อ น้าอาร์ท พี่อากาศ พี่นก โต้ ค่ะ

คิดถึงทุก ๆ คนนะคะ อากาศเปลี่ยนแปลงอีกแล้ว
ดูแลสุขภาพกันด้วยเน้อ

เอาเรื่องดี ๆ มาฝากให้อ่านค่ะ
ฅ คน เล่มใหม่ ซื้อมาเพราะเห็นช้างที่หน้าปก
ไม่คิดว่าจะได้อ่านเรื่อง ๆ ดี ๆ แบบนี้


  http://hilight.kapook.com/view/16222

มาโหวตปิดท้ายให้อ่ะ

ขอบคุณค่ะลุงใหญ่ 

                      สาวบอบบางได้เจองานหนักอีกแล้ว

รายละเอียดข้อมูลการสำรวจ หมู่บ้านซะละวะ อ.สังขลบุรี จ.กาญจนบุรี
หมู่บ้าน
จำนวนบ้าน 38 หลัง
จำนวนประชากร  ผู้ใหญ่ประมาณ 80-90 คน
  เด็ก 150 คน
อาชีพหลัก ทำไร่ข้าว ปลูกพริก ปลูกแตง และผักไว้กินเอง ที่เหลือเข้ามาขายในเมือง ยังมีการ แลกเปลี่ยนกันอยู่บ้าง เช่น แลกเกลือ 
อาชีพเสริม  ทอผ้า 
เชื้อสาย กระเหรี่ยง 
ศาสนา คริสต์    ไม่ค่อยเคร่ง  แต่มีการร้องเพลงทางศาสนากันอยู่
ประเพณี เคยมี แต่ถูกกลืนไปด้วยศาสนาคริสต์ ไม่มีวันปีใหม่ และวันสำคัญทางศาสนา
สภาพบ้านเรือน มีทั้งบ้านไม้ไผ่ และบ้านไม้แผ่นกระดานดูแข็งแรง
สุขอนามัย ชาวบ้านไม่ค่อยอาบน้ำ สระผม เสื้อผ้าที่สวมใส่ไม่ค่อยได้ซัก เพราะฝนตกบ่อย
ผู้หญิงส่วนใหญ่เป็นโรคโลหิตจาง  เด็กปอดบวมและมีเชื้อไข้มาเลเรียอยู่บ้าง
หมู่บ้านห่างไกลจากอนามัยมาก จึงไม่ค่อยได้รับการรักษาอย่างถูกต้อง มีการหายา
                            มากินกันเอง เช่น ยาควินิน เป็นต้น 
สภาพแวดล้อม เป็นหมู่บ้านกลางป่าดิบเขา  รอบๆหมู่บ้านมีไม้ไผ่..... เยอะอย่างมาก 
สาธารณูปโภค -    ได้รับบริจาคแท๊งค์น้ำ  เก็บน้ำไว้สำหรับบริโภคฤดูแล้ง 
- มีการทำท่อน้ำประปาหมู่บ้านแล้วบางส่วน
- มีแผงโซล่าเซลล์
อาหาร ข้าวเจ้า และผักตามพื้นบ้าน เช่น ผักกูด ฟักแม้ว หน่อไม้ เห็ด .......

โรงเรียน
จำนวนนักเรียน 60 คน
- แบ่งเป็น 2 อาคารเรียน คือเรือนเด็กเล็ก  กับเรือนเด็กโต
- เด็กเล็ก ประมาณ 20-30 คน อายุ ประมาณ 3- 6 ขวบ
- เด็กโต ประมาณ 30 คน โดยเรียนรวมกันตั้งแต่ ป.1 – ป.6 ( ตอนนี้ มีแค่เรียนถึงป.2)      อายุประมาณ 7-13 ขวบ
- มีครู 2 คน  ครูของ กศน. 1 คน  ครูจ้าง 1 คน ....ซึ่งครูก็ต้องทำหน้าที่เป็นหมอประจำหมู่บ้านด้วย 
- เปิดสอน 8 วัน หยุด 2 วัน
- เด็กเรียนจบแล้วไม่มีวุฒิการศึกษา ต้องรอให้อายุครบ 15 ปี ถึงจะได้วุฒิการศึกษา

ชาวบ้านต้องการความช่วยเหลือ
1. ด้านการศึกษา
-  ต้องการสื่อการสอน ประเภทภาพโปสเตอร์ต่างๆ และ ภาพประกอบคำและความหมาย   
    เนื่องจากว่า เด็กที่นี้ไม่สามารถพูดและอ่านภาษาไทยได้ 
- หนังสือนิทาน เล่าเรื่องง่ายๆ เน้นภาพประกอบเยอะๆ
-  สมุดแบบฝึกหัดเขียนและภาษาไทย ตัว ก ข ก. กา
-  อุปกรณ์การเรียน
- โครงการอาหารกลางวัน
1. เมล็ดพันธุ์ผักต่างๆ  เด็กๆกับพ่อแม่จะช่วยกันทำแปลงปลูกผักไว้ที่โรงเรียนเพื่อเป็น
    อาหารกลางวัน
2. เป็ดลุยทุ่งตัวปานกลาง จำนวน 50 - 100 ตัว เพื่อเลี้ยงไว้กินไข่ โดยเลี้ยงไว้ที่โรงเรียน 
      ชาวบ้านจะช่วยกันทำคอกไว้เลี้ยง แล้วจัดเวรเปลี่ยนกันเลี้ยงดู ให้อาหาร
3.  ปลา  ที่โรงเรียนมีบ่อแต่ไม่มีปลา บ่อกว้าง 30*30*2 เมตร  จำนวนแล้วแต่ศรัทธา
(อาหารปลา และอาหารเป็ด อบต.บอกว่า ไม่น่าจะมีปัญหาเนื่องจากว่า มีการทำไร่ข้าวกันอยู่แล้ว สามารถเอารำข้าวมาเป็นอาหารปลา และเป็ดได้ ไม่น่าห่วง)
4. ทุนอาหารกลางวัน  5,000.- บาท / 3 เดือน  โดยให้พ่อแม่เด็กมาช่วยกันทำอาหารให้เด็ก โดยหมุนเวียนพลัดกัน มาทำหน้าที่