หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

ครัวริมทาง ที่พักนักตกปลา

เท่าที่ฟังจากปากเพื่อนตกปลาในกลุ่มของผม ทำให้รู้ว่า หลายๆคนตื่นเต้น นอนไม่หลับ รอคอยให้เวลาเช้าตรู่ที่ริมขอบบ่อ พร้อมคันและเหยื่อที่หมายมั่นปั้นมือว่าจะได้ปลาแน่ๆ  ความหวังเป็นสิ่งที่สวยงามเสมอๆ

ภาพนี้เป็นเหยื่อที่นักตกปลากุเรารู้จักกันดี มันคือ R.A Pop ที่เป็นที่โปรดปรานของกุเรา โดยเฉพาะหมายใหม่ๆ หมายไหนหมายนั้น ผมไม่ค่อยเห็น R.A Pop พลาด

บางวันโชคดี ผ่านไปชั่วเวลาไม่กี่อึดใจ ได้ปลาคนละ 3-4 ตัว และในบางวัน ตั้งแต่เช้าจรดเย็น  บางคนก็แทบไม่ได้ปลาเลย วิถีของคนตกปลาก็เป็นเช่นนี้ แต่เราก็ไม่ได้จริงจัง เพราะเราไม่ถูกจำกัดด้วยเงื่อนไขเหมือนพวกประมงอาชีพ  ที่การไม่ได้ปลานั้นหมายถึงกลับบ้านมือเปล่า แต่การออกไปใช้ชีวิตกลางแจ้งของเราจะเชิงพักผ่อนมากกว่า จะได้ปลาหรือไม่ได้ปลา เราก็ยังกินข้าว-กินปลา ให้อิ่มหนำ พูดคุยกันสนุกสนาน วันไหนได้ปลาใหญ่  การพูดคุยก็เฮฮามากหน่อย ครึกครื้นกันหน่อย บางทีก็เอาปลามาทำอะไรกินกัน วันไหนตกปลาไม่ได้ เราก็สั่งเมนูปลาในร้านมากิน

ผมตั้งข้อสังเกตว่า เวลาที่ตกปลานั้น ไม่ค่อยมีใครอยากพูดคุยกัน แม้ว่าต่อให้ยืนตีเหยื่ออยู่ใกล้ๆกันก็ตาม อาจจะเพราะใจที่จดจ่ออยู่กับตัวเหยื่อ ความรู้สึกที่จับอยู่กับคันเบ็ดและสาย ทำให้ไม่มีเวลาจะมีคิดหรือกุมประเด็นเรื่องที่คุยกัน จะมีเวลาคุยกันจริงๆก็ช่วงเวลาที่กินข้าวเท่านั้นเอง
ผมเคยพยายามจะพลิกให้ช่วงเวลาตกปลาเป็นเวลาที่ตีเหยื่อไป คุยกันไป แต่ก็ทำไม่สำเร็จ เพราะจริงๆแล้ว หัวใจของเราตอนนั้น 80% อยู่ที่การติดตามเกมส์การตีเหยื่อปลอมของตัวเอง

จะมีก็ช่วงเวลาที่กินข้าวด้วยกันนี่แหละครับ ที่จะมีเรื่องมาคุยกัน จะเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับการตกปลาหรือไม่ก็ตาม ก็คุยกันได้เรื่อย สนุกสนาน เฮฮา..

มื้อกลางวันมื้อนี้ผมยืมกล้องถ่ายภาพจากน้า sandy มาถ่ายภาพ หลังจากไม่ค่อยได้ถ่ายภาพ หรือเขียนอะไรสนุกๆ ไปนาน แม่ครัวของร้านครัวริมทางเสนอเมนู ต้มป่าปลาข้างตะเภา ส่วนทางเพื่อนร่วมทริป  ได้กุเราขนาดพอจะนึ่งซีอิ๊วได้ ก็เลยสั่งแม่ครัวเพิ่มอีกเมนู


เอ้า บรรยาย ถึงอาหารที่ไม่มีอยู่ในภาพ ---  ในภาพนี้เป็นไก่ยัดไส้ , หอยแครงลวก และเนื้อเสือร้องไห้ทอด

ที่ร้านครัวริมทาง เสนอ 2 เมนู คือ  กุเราเจี๋ยน และกุเรานึ่งมะนาว ถ้าหากใครไป ขอให้ลองสั่ง กุเรานึ่งมะนาวครับ ยิ่งสำหรับคอเบียร์ ยิ่งต้องลอง แต่วันนี้เพื่อนร่วมทริปขอเปลี่ยนเป็นกุเรานึ่งซีอิ๊ว  ก็อร่อยไปอีกแบบ ได้กุเราตัวโตสักหน่อย เนื้อนุ่ม และเนื้อเยอะ เอามาจ้มน้ำจิ้ม

ขอพูดถึงปลาเห็ดโคน เพราะผมยังติดใจ  คราวก่อนได้กิน แกงป่าปลาเห็ดโคน - ปลาเห็ดโคนที่นี่ตัวใหญ่ดีครับ  พูดกันว่าขนาดเท่าขวดลิโพ  บางทีก็มีนักตกปลาที่มุ่งจะไปตกปลาเห็ดโคนอย่างเดียว เพราะว่าเป็นปลาที่เนื้ออร่อย ยิ่งได้ตัวที่มีขนาดใหญ่ด้วยแล้ว นำมาทำกับข้าวได้หลากหลาย  แต่ที่ขึ้นชื่อจะเป็น แกงป่าปลาเห็ดโคน ไม่ว่าจะฝั่งจันทบุรี หรือสมุทรสาคร มันเป็นอาหารชาวบ้านที่รสเผ็ดถึงใจแบบไทยแท้ กินกับข้าวสวยร้อนๆ ได้กุเราแดดเดียวมากลบเผ็ดร้อน.. 

มื้อนี้ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น ยังไม่ได้ปลาใหญ่อะไร จะมีก็แต่ปลานวลจันทร์ซึ่งปกติไม่ค่อยเห็นหน้าค่าตา ขึ้นมา 1 ตัว แต่ก็สั่งอาหารมากินกันเสียมากมาย ยังมีหอยแครงลวก ตัวขนาดใหญ่กว่าหอยแครงที่มีขายกันตามตลาดทั่วไป  หอยแครงลวกนี้น่ากินกับเบียร์เป็นที่สุด

ภาคเช้าวันนี้ ปุ๊ก ตีเหยื่อได้ปลานวลจันทร์ขนาดเกือบสองกิโลกรัม 1 ตัว เรียกเสียงฮือฮาจากกลุ่มผู้ร่วมทริป

ปลานวลจันทร์ ผมเข้าใจว่าเป็นปลาที่เนื้อมีรสชาติไม่อร่อยนัก เอามาทำต้มยำน้ำใส หรือเอามาทำทอดมันก็พอกินได้ เย็นนั้น ปลานวลจันทร์เลยกลายเป็นทอดมัน --- อร่อยดีครับ ไม่แย่อย่างที่คิด ผมเคยได้ปลาตาเหลือก เอามาทำทอดมัน รสชาติไม่ดีเลย

พวกปลานวลจันทร์ ปลาตาเหลือก (ตาปล้อน) ลีลาการสู้เบ็ด เร้าใจคนตีเหยื่อปลอม

ภาคเช้าเช่นกัน น้า narakorn ได้ปลากุเราขนาดย่อมๆ มาจำนวนหนึ่งทีเดียว

นอกจากเมนูปลา  ก็มีไก่ยัดใส้ที่เพื่อนร่วมทริปมักสั่งมา ที่จริงน่าจะเป็นออร์เดิฟมากกว่าจะเป็นเมนคอร์ส แต่เราก็เอามากินกันจริงๆซะอย่างนั้น

น่า กิน จริง ๆ ครับ

อาหารหน้า ปลาก็หน้าตกบ่ออยู้แถวไหนครับ

ที่จริงแล้วที่ครัวริมทางนี้จะเป็นบ่อตกปลาด้วย- ลักษณะกึ่งหมายธรรมชาติ มีนักตกปลามาตกอยู่บ้าง โดยมากได้ปลาหมอเทศ ปลาเห็ดโคน  กุเรากับกะพงนั้นนานๆได้ตัว และมีขนาดเล็ก  พวกผมมักจะมาพักเพื่อกินข้าวกลางวัน อีกทั้งเจ้าของร้าน(บ่อ) เองก็มีอัธยาศรัยดี คอยแนะนำหมายตกปลาให้เสมอๆ ก็ถ้อยทีถ้อยอาศัยกันไป 

ถ้าหากใครสนใจอยากตกปลากุเราตัวขนาดใหญ่กว่าบ่อของที่ร้าน ก็ต้องกระซิบบอกเจ้าของร้าน ชื่อ พี่แก้ว -- แล้วพี่แก้วจะจัดให้ --  แนะนำว่า ไปเช้าๆ หรือไปเย็นๆ จะเป็นนาทีทองของการตกปลา โอกาสได้ตัวมีมากกว่า 

บรรยากาศน่าตก อาหารก็น่ากินมากครับ 

อย่างที่บอกครับ บางทีออกไปตกปลาก็เป็นการพักผ่อน  วางแผนกันไปตกปลาแต่เช้า เดือดร้อนเจ้าของร้านต้องช่วยพาไปเข้าหมายตกปลาหลังจากนั้นเราค่อยกลับมากินข้าวกลางวัน และบางครั้งก็กินข้าวเย็นที่ร้านด้วย

ส่วนกลางวัน มีเวลาได้พอพักผ่อนกันตามใจชอบ ทั้งนอนหลับพักเอาแรง หรือนั่งซ่อมอุปกรณ์ตกปลาคู่ใจ หรือนั่งคุยกัน

น้า ผิวไผ่ เห็นแล้วหิวเลยคับ + 1 ก่อนคับ 

พูดเรื่องความตื่นเต้นที่จะได้ออกทริปตกปลาหน่อย เท่าที่ฟังเพื่อนในกลุ่มคือ เมื่อรู้ว่าวันรุ่งขึ้นจะออกไปตกปลา ก็มักจะตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ รอให้ถึงเวลาเช้ามืดจะได้ไปตกปลา สำหรับผมเองนั้น หลับสบายมากๆ เพราะถือว่า การไปตกปลาคือการพักผ่อน ไปถึงบางทีผมตีเหยื่อไม่กี่ครั้ง ก็เอากุ้งสดมาตกปลาแทนแล้วก็นั่งอยู่กับที่ สบายดี แต่ผลลัพธ์คือ มักจะไม่ค่อยได้ปลา อย่างทริปนี้ ผมก็ไม่ได้ปลาอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเหมือนกัน 

น้า sandy นอกจากจะเป็นหัวหน้าทริป (คือ เป็นแกนนำ) แล้วยังมีฝีมือในการล่าปลา แล่ปลา ด้วย อย่างภาคเช้า น่าจะได้ปลามาประมาณเกือบ 30 ตัว (ไม่ใช่คนเดียวนะครับ ทั้งกลุ่ม ประมาณ 5 คน ยกเว้นผม ได้ปลา 1 ตัวเท่านั้นเอง ที่เหลือก็เฉลี่ยกันไป) พอได้ปลามา กลางวัน ก็ทำปลาแดดเดียว ก็เหมือนเพื่อนๆที่ไปเขื่อน ทำกระสูบแดดเดียว ชะโดแดดเดียว  นี่ก็ กุเราแดดเดียว

ไปตกปลา-- จะมากจะน้อยย่อมหวังจะได้ปลากันบ้างล่ะครับ

กุรา ผลงานของเพื่อนร่วมทริป ขนาดเมื่อเทียบกับถาดใส่ของสดในตู้เย็นขนาดใหญ่ 

หอยแครงตัวใหญ่น่าอร่อยมากน้าผิว 

แผนที่ร้านครับ...ตีกุเราเหนี่อยๆก็เชิญเเวะไปทานอาหารอร่อยๆได้ครับ.

เคยไปมาแล้วครับ"กุเรานึ่งซีอิ๊ว"สุดยอดของความอร่อยเลยครับที่นี้ ขอบอก

อิจฉา อย่างแรงคับน้าผิวไผ่ 

กุเรา SPA