หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

อูดู่ถ่องมะ - สวัสดีห้วยน้ำริน

สวัสดีค่ะ คุณ Oio643
+++++++++++++++++++++++++++

เก็บของเข้าที่พักเรียบร้อยก็พากันเดินสำรวจหมู่บ้าน
น้าเถิ่งตั้งวงเล่นกีต้าร์แล้วค่ะ แกลากโจ้มาร้องเพลง
น้ำตาสาววารินทร์ ร่วมกับพี่โหน่ง อาจารย์หนุ่มจากร้อยเอ็ด
คนบ้านเดียวกันตั๊วนี่ 5555555555555555555555555
ในบรรยากาศฝนฉ่ำ แม๋ สุดยอดจะเพราะจริง ๆ
อิอิ ร้องเอง ก็ต้องชมตัวเองเนอะ

ขอบคุณค่า น้าแอบแซบ และน้า Nicin55  (น้องในเต็นท์น่ารักมากค่ะ  )

++++++++++++++++++++++++++

จังหวะที่มีทัวร์ฝรั่งเหมารถมาชม ร้านรวงที่ไม่มีวี่แวว ต่างผุดขึ้นมาตั้งขายของ
ในชั่วพริบตาเท่านั้น สินค้าขึ้นชื่อของที่นี่ คือเครื่องเงิน แต่ไม่ค่อยได้เห็นแล้วค่ะ
เห็นว่าเหลือผู้เฒ่าอยู่บ้านเดียวที่ยังทำอยู่ ทุกอย่างหมุนเวียนไปตามกาลเวลา

แต่คณะทัวร์ก็ยังทำเหมือนเยี่ยมชมสวนสัตว์ฉันท์ใด ก็ฉันท์นั้น

พ่อของน้องก็หน้ารักครับ

ชิงช้าสวรรค์ หรือ กะลาล่าเซอ

เมื่อวันที่ 16-19 เพิ่งจะมีพิธีโล้ชิงช้าประจำปี (แต่ไม่ได้อยู่ดูง่ะ)
เป็นการให้เกียรติสุภาพสตรี เพราะต้องรับผิดชอบในหลายอย่าง
ทั้งหน้าที่การงานที่ต้องทำงานหนักไม่แพ้ผู้ชาย และการบ้านการเรือน

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ลืมบอกว่าภาพกะลาล่าเซอโจ้กับเพื่อน ๆ 3 คนพยายามจะโล้แล้ว แต่ไม่ไหวหนักและเหนื่อยมาก 

ว่าแล้วก็เดินขึ้นไปชมวิวบนจุดที่สูงสุดของหมู่บ้าน
มีทางแยกไปสุสานด้วย แต่ไว้จะไปสำรวจคราวหลัง

ฤดูฝนแบบนี้ ไม่ได้คาดหวังจะได้มาเห็นวิวสวย ๆ งาม ๆ อย่างฤดูอื่น
แต่ก็อดไม่ได้ที่จะเก็บภาพมาฝาก เป็นวิวที่อยู่ข้างหลังโบสถ์
ชาวบ้านที่นี่ส่วนมากนับถือศาสนาคริสต์ค่ะ แต่เด็ก ๆ นับถือศาสนาพุธ
ถือเป็นความแตกต่างที่ผสมผสานกันได้อย่างลงตัวอีกรูปแบบหนึ่ง

ชิงช้าสวรรค์ 

สวัสดีค่ะน้าซอม

+++++
เวลาประมาณบ่าย 3 โมง โจ้ เพื่อน ๆ พาเด็ก ๆ กลับบ้าน
เพื่อเตรียมตัวประกอบอาหารเย็น ด้วยกับข้าวที่ทางกระจกเงาจัดไว้ให้
เน้นไปที่ผักค่ะ แล้วเวลาระทึกใจก็มาถึง

"มาลี ติดเตาเป็นมั้ยลูก"

"เป็นค่ะคู" มาลีตอบเสียงแน่นหนักและตรงไปสับฟืนโฉะ ๆ
พร้อมตัดเศษรองเท้าแตะมาทำเชื้อฟืน

แต่ทั้งครูยู้ ครูโจ้ และนู๋มาลีหลังจากใช้เวลาติดเตาไฟอยู่ 2 ชั่วโมง
จึงเริ่มตะโกนเรียกเพื่อนบ้านข้าง ๆ

"ณัฐ น้ำมนต์ มาช่วยติดเตาหน่อยดิ๊"
"โห พี่...พวกผมกินจนเป็นขรี้แล้วนะเนี่ย"

แล้วสองหนุ่มมันก็ไปตามมือเพลิงอันดับหนึ่งมาให้
เป็นเด็กจากบ้านอาบ๊อ (ครูพี่ต่อ) มาจุด ๆ เสียบ ๆ
พัดผรั่บ  ๆ พรึ่บ ๆ  แป๊บเดียว ไฟติด สุดยอด

แล้วเจ้าสุรเดชที่มาช่วยในช่วงแรก แล้วก็หายไปวิ่งเล่น
ก็เดินกลับมาพร้อมบ่น...
"อะไรครูยังไม่เสร็จเหรอ หิวแล้วอ่ะ นึกว่าข้าวเสร็จแล้วเลยกลับมา"

พี่ยู้กัดฟัน มันเขี้ยว พร้อมมีเสียงเล็ดมานิด ๆ
"อิอ้วน ไอ้ตัวแสบ"

โชคดีที่มีหม้อหุงข้าวไฟฟ้า ไม่งั้นยันเช้าข้าวจะสุกหรือเปล่ายังไม่รู้
และหลังจากบ้าน อามะ อาด๊ะ ของบ้านเราก็กลับมาพร้อมกับมุ้งหลังใหม่
ที่เค้าไปซื้อมาให้พวกเรา (ซึ้งมาก ๆ )

**อาบ๊อ = ลุง
    อามะ = แม่
    อาด๊ะ,อาดะ = พ่อ

เก่งครับ เอาใจช่วยค้าบบบบบบบบ

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า  จงพกน้ำมันไฟแช็คติดตัวอาวว้ายยย...

กินเสร็จก็อาบน้ำ
ห้องน้ำเป็นฝาผนังที่ทำจากไม้ไผ่ขัดสานเช่นเดียวกับฝาบ้านและห้องครัว

รูเพียบขนาดนี้ ความสูงโจ้พอดีกับความสูงของผนังห้องน้า
มองออกไปเห็นบ้านข้างบนที่เป็นที่พักของนิด้าและน้องผิง
และมองเห็นไปถึงถนนที่ผู้คนยังเดินขวักไขว่ 

เตรียมผ้าถุงมาก็จริง แต่ก็เหมือนลิงใส่แล้วหลุด
จึงต้องตักน้ำใส่กะละมังแล้วก็นั่งอาบเอาเฮ้อ

พูดตรง ๆ อย่าว่าหน้าด้านนะคับพี่น้อง
จะไม่ใส่ไรอาบเลยก็ทำใจยาก เพราะจุดที่แขวนเสื้อผ้า
ไว้สำหรับเปลี่ยน...มันมีรูช่องโหว่ของไม้ ซึ่งมันตรงกับ
กลางลำตัวพอดี๊ พอดี ระยะไกล ๆ อาจจะไม่เห็น
แต่ลองสำรวจก่อนเข้าไปอาบแล้ว ยืนใกล้ ๆ เห็นแน่ ๆ

ขอบคุณค่ะ น้า Alex_kk  น้า Bluemanproject อิอิ

น้าซอมค๊าบบ...คราวหน้าจะเตรียมไปแน่ ๆ ค่ะ
ไม่งั้นหิวกันข้ามชาติอีก ตาลายแย่เลย
++++++++++++++++++++++++++++++++++

สายฝนซาไปแล้ว เปลวไฟแห่งความสดใสจึงเริ่มจุดประกายขึ้น

บรรดาเด็ก ๆ ในหมู่บ้านและคุณครูทั้งหลายก็ออกมาร่าเริงรอบกองไฟ

เห็นแล้ว...นึกถึงเพลง  "มิดะ" ของจรัล มโนเพชร...


หวัดดีจ้า...น้องโจ้.........
ช่วงเวลาดีๆ ที่น่าจดจำ......อีกแล้วดิ....


ติดตามชมอยู่จ้า........

หวัดดีครับป้าโจ้ รูปสวยดีครับ 

สิ้นกิจกรรม ครูก็มาสรุปปัญหารายวันร่วมกัน
แต่คืนแรก เป็นการพบปะกับพ่อหลวง (ผู้ใหญ่บ้าน)
แต่คนที่ถือโทรโข่ง รู้สึกจะเป็น อบต. พูดยาวมาก

มากจนลิงเกือบจะหลับน่ะค่ะ

สวัสดีค่ะน้าอ๊อด เพลงมิดะ และ เพลงอุ๊ยคำ เป็น 2 เพลงที่ถูกนำมาร้องบ่อยที่สุดเช่นกันค่ะ 

น้าลูขอบคุณค่ะ 

++++++++++++++++++++++++++++++

แต่ขอแว๊บไปกินข้าวก่อนนะคะ

ทิ้งที่ภาพน้องอีฟ กับสมศักดิ์ตัวแสบประจำหมู่บ้าน
ไม่ยอมกลับไปนอน แต่อีฟก็จะอยู่ประชุมกลุ่มย่อยกับพวกเรา
ภาพเลยเป็นเช่นนี้

ดูแล้วรู้สึกดีมากๆ ขอบคุณหลานโจ้สำหรับกระทู้ที่ดีๆ แบบนี้
วันหลังถ้ามีอะไรดีๆแบบนี้ก็ให้บอกมาบ้างนะ อยากมีส่วนร่วมด้วย

คนอาไร้ นิสัยดีมีน้ำใจแบบนี้ รับรองเลยว่าเกิดชาติหน้าต้องสวยแน่ๆเยย........



เฮ้ยล้อเล่น ชาตินี้ก็สวย.....
 

อุดมการณ์แรงกล้า  ขอให้ศรัธทา(เขียนถูกหรือเปล่าน่ะเนีย)บังเกิดกับทุกคน



      ดื่มเพื่อน้อง ๆ กับ  การกลับมา  เพราะอยากเป็นครู

เห็นแล้วคิดถึงอดีดเก่าๆๆเลย........กิจกรรมสมัยเรียนทุ่งมหาเมฆ  เก่งมากๆๆๆครับ

กิจกรรมหลากหลายดีจังเลยนะครับ
ขอบคุณ ภาพสวย สวย ที่นำมาฝาก
 

สุดยอดอีกแล้วครับท่าน
ใครจะเชื่อบ้างเนี้ยว่าคนอย่างป้าโจ้ ดูต๊องๆ ที่แท้ก็เป็นคนชอบเก็บความดีไว้ข้างใน
ข้างนอกสดใส ข้างในตะติ่งโหน่ง ขนาดนี้
นับถือจากใจจริงนะเนี้ย ดีนะว่าเรามีคู่แล้ว ไม่งั้นจะให้แม่ไปขอเลยนะเนี้ย
รึว่าให้เมียไปขอให้แทนดีนะ

สวัสดีค่ะลุงแอค  ถ้าไม่มีประโยคนี้มา

มีงอนแน่ ๆ ค่ะ 

ขอบคุณ น้าคนเหลาเหยื่อ น้าวรกานต์ น้าบอน ดอนค่ะ 

ขอแปะภาพต่อเลยนะคะ




ดูดิ่ ตกลงจะสรรเสริญหรือจะท้าตีกันเนี่ย
อิอิ ถ้าให้คุณเมียมาขอ กลัวเธอจะหิ้วตะกั่วมาเป็นสินสอดอ่ะจิ่ 

ไม่ต้องกลัวครับ เมียผมใช้ปืนไม่เป็น บอกว่าใช้เป็นแต่ระเบิดครับ