หวัดีครับพี่ไก่ พี่เหนี่ยว น้ามาด จิวแมน และเพื่อนๆทุกคน
สำหรับค.ห ที่50นั้นนะครับผมเห็นแล้วแต่ปล่อยวางครับ
คนทุกคนมีมุมมองกันแตกต่างกันไปนั่นคือธรรมชาติของมนุษย์ครับ
แต่มีอยู่สิ่งนึงที่คนเราควรจะมีเหมือนๆกันคือการมองกลับมาดูตัวเอง
นั่นคือสิ่งที่เรียกว่ากาละเทศะ
หรือในภาษาโบราณเรียกว่า"หิริโอตัปปะ"ครับ
สิ่งนี้เกิดมาจากพื้นฐานของครอบครัวและระดับการศึกษาที่ได้รับครับ
แต่มนุษย์เป็นสัตว์สังคมครับ มีคนหลายประเภทที่เราจะต้องเจอะเจอ
มีทั้งคนที่คอยสร้างสรรค์และคอยทำลาย
คนสร้างสรรค์ใช้ความคิด สมอง และวัฒนธรรมของสังคมมาเป็นตัวทำสิ่งที่สวยงามให้เกิดขึ้น
แต่คนที่ชอบทำลายเขาใช้แค่สมองซีกหน้าด้านซ้ายซึ่งเป็นส่วนที่เซลล์ความจำน้อยที่สุดคิดก็ทำได้แล้วครับ
น่าสงสารคนพวกนี้นะครับ เขาอาจจะมีเงิน มีงานทำ ใช้คอมเป็น เล่นเน็ตได้
แต่เขาไม่สามารถใช้สมองส่วนที่บันทึกจิตสำนึกไว้ ให้เป็นประโยชน์ต่อสังคมที่เขาอยู่ได้เลย
เพราะเซลล์สมองส่วนนี้ของเขาคงจะฝ่อไปน่ะครับ
น่าสงสารจังเลยครับ