- เท่าที่พอรู้นะครับ ฉลาม โรนัน กระเบน ไม่ค่อยถูกจัดให้เป็นปลาเกมในการแข่งขันในการแข่งขันงานใหญ่ ๆ ในประเทศไทยมาเป็นเวลาพอสมควร จนกลายเป็นสากลไปแล้ว
- ความเห็นผมนะครับ ผมไม่บังอาจไปด่าว่าใคร แต่ผมสนับสนุนการสร้าง
"ประเพณี" ที่ดีในหมู่พวกเรา "นักตกปลา" ให้ปรากฏแง่มุม "ที่ดี" ในสายตาของสังคมรอบข้าง ว่าเรา "คิดเป็น" เหมือนกัน ไม่ใช่เป็นพวก "ล้างผลาญ" สังคมอื่นเขาไม่สนใจเรื่องการประมงหรอกครับ เพราะมันเรื่องเคยชินในความรู้สึกเขา แต่กับพวกเราซึ่งวิธีการมันแตกต่าง เขากลับประเมินเอาจากภาพที่เห็น ความรู้สึกที่มี แล้วลงท้ายด้วย "อคติ" ต่อพวกเรา
หากเรามี "ประเพณี" หรือ "เป็นที่รู้กัน" ในหมู่พวกเรา ไม่ต้องถึงกับเป็นข้อบังคับ แสดงให้เขาเห็นว่าเรารู้จัก "แยกแยะ" ผมว่าน่าจะดี
- เมื่อปี 47 พวกผมเอากระเบนนกหนักกว่า 50 โล ขึ้นเรือ ที่ท่าทิวตาล สัตหีบ ก็ไม่มีอะไรครับ ปลามันใหญ่เลยต้องตัดแบ่งเป็นท่อน ๆ ระหว่างเตรียมรถกลับ มีกลุ่มนักดำน้ำมาด้อม ๆ มอง ๆ ดูปลาที่พวกผมตกได้ สาก สร้อยนกเขา เก๋า ฯลฯ เค้าดูแล้วก็เฉย ๆ พวกนี้เค้ารู้จักปลาดีพอ ๆ กับพวกเรา แต่พอเค้าชะโงกมาเห็นกระเบนนกโดนตัดเป็นท่อน ๆ เค้าก็อึ้งกันไปแต่ไม่พูดอะไรครับ มีแต่นักดำน้ำที่เป็นสุภาพสตรีบางคนทำตาแดง ๆ คงไม่ต้องบอกถึงความรู้สึก แต่แวบนึงของความคิด ผมว่าพวกเรากับนักดำน้ำ คงเป็นเหมือนเส้นขนานกันตลอดไป นี่ขนาดกิจกรรมที่ใช้ทรัพยากรเดียวกัน
แล้วสังคมอื่นล่ะ ?
- คงไม่ต้องบอกว่า โรนัน เป็นปลาทะเลที่อยู่ในภาวะใดในปัจจุบัน ถึงไม่ใช่สัตว์คุ้มครอง หรือสัตว์สงวนก็ตาม เนื้อสมันสูญพันธุ์ไป อาจเพราะคนไทยเรารู้เท่าไม่ถึงการณ์ แต่นี่ "เรารู้เท่าถึงการณ์" ครับ
- ถูกต้องครับ ปลาติดเบ็ดเราย่อมเป็นของเรา เรามีสิทธิตัดสินใจ แต่ถ้าเราสร้างสิ่งที่ "เป็นที่รู้กัน" ขึ้นมา ผมคิดว่าเราจะภาคภูมิใจในฐานะผู้ชนะขึ้นอีกร้อยเท่าทวีคูณ
- ผมไม่ใช่คนดีนะครับ
- Angler's Spirit ผมอยากให้คำนี้มันศักดิ์สิทธิ์จริง