ผมไม่ได้เหนว่ายังไงนะครับ ทางสายกลางที่ดีสุดนะครับผมว่า
คนเราทำผิดกดหมายกันอยู่แทบทุกวัน เช่น ใครมั่งครับที่ขับรถไม่เคยเกินหนึ่งร้อย จอดรถก่อนทางร่วมทางแยกเกิน3เมตรรึป่าว เปิดไฟเลี้ยวบ้างมั้ย และอีกหลายๆอย่าง แต่เราก็ยังดำรงชีวิตมาได้จนถึงทุกวันนี้
การอยู่ในสังคมๆนึง ย่อมมีกดระเบียบและข้อปฏิบัต แต่สำหรับผม ผมคิดว่าผมยึดถือสิ่งเหล่านี้เปนแนวทางครับ ย้ำ ว่าเปนแนวทาง แค่เราไม่ทำให้ผู้อื่นเดือนร้อน หรือเดือดร้อนให้น้อยที่สุด นั่นก็พึงพอใจแล้วครับ วันนึงทางบ้านไฟไหม่ ผมคงไม่ขับรถแค่80เพื่อที่จะกลับไปดูบ้าน ฉันใดฉันนั้นกับการตกปลาครับ การตกปลาสำหรับผมเหมือนการอนุรักไปด้วยในตัว เพราะเมื่อเทียบกะอาชีพของชาวประมงที่เราต้องเข้าใจว่า เค้าต้องทำเปนอาชีพ เป้าหมายของผลิดผลต้องให้เพียงพอกะค่าใช้จ่ายหรือมากกว่านั้นเปนธรรมดา แต่ถ้าเราเปลี่ยนจากเรือประมงมาให้เรานั่งตกปลาจิปเบีย ตกปลาได้ครั้งละตัวเองครับ นอกจากจะโสกปลาเล็กก็ได้ทีละ5-6ตัว ไม่สูญพันหรอกครับ
หลายๆอย่างเคร่งมากไปก็ไม่ดี ตึงมากไปก็ไม่ดีครับ สำหรับผมอยากให้ยึดเปนแนวทางมากกว่า อย่างอื่นค่อยว่ากัน ลงก็ได้ ไม่ลงก็ได้ครับ สำหรับรูป ลงรูปก็มีคนที่ยินดี และคนที่ไม่ยินดี เราทำเฉยๆก็ได้ครับ หลายคนหลายความคิด ใครชมก็รับ ใครว่าก็ขอโทษ เท่านั้นแหละครับ
สำหรับผมตกปลาคล้ายๆกะกินเหล้าแหละครับ นั่งคุยกะบรรยากาศค่าเวลา กะเพื่อนใหม่ๆ ได้ปลาไม่ได้ปลาก็เฉยๆ แห้วก็ขุดมาบ่อย สดๆร้อนๆก็วันนี้เลย อิอิ แต่เวลาได้ปลาเยอะก็แจกจ่าย ไม่เคยขายหรอกครับ คิดว่าของอร่อยดีๆหาซื้อยากครับ การเปนผู้ให้สำหรับผมนั้นมีฟามสุข
ว่าแล้วก็ไปตกปลากันต่อเถอะครับ เอาไว้คิดหาเพื่อนไปตกปลาทริปหน้ากันดีกว่า ว่าแต่ว่า วันนี้ตาเก่งกะน้ามาดแอบหนีผมไปตกปลา ขอให้แห้วและกาน เอิ้กกๆกๆกๆกกๆ
นับถือและยอมรับทุกความเหนนะครับ