ถ่ายภาพออกมาให้คนส่วนใหญ่ดูแล้วบอกว่าสวย โดยมากเป็นเพราะภาพดังกล่าวมี องค์ประกอบทางศิลป์ที่ดีครับ ส่วนคนถ่ายจะทราบหรือไม่นั่นอีกเรื่องหนึ่ง บางคนมีพรสวรรค์ในเรื่องนี้โดยไม่ต้องเรียนก็มีให้เห็นอยู่บ่อยครับ คนที่มีน้อยหรือไม่ค่อยมีก็ต้องร่ำเรียน หรือไม่ก็ต้องลองผิดลองถูกไปเรื่อยๆครับ
การถ่ายภาพในงานมอเตอร์โชว์ ผมว่าเป็นโอกาสที่ดีสำหรับผู้ที่สนใจการฝึกถ่ายภาพบุคคล นางแบบโพสท่าเก่ง และก็เต็มใจให้ถ่าย แต่ข้อจำกัดก็มีอยู่ไม่น้อย เริ่มตั้งแต่เรื่องแสงมีหลากหลายสี แสงมาไม่เป็นทิศเป็นทาง แสงที่ใบหน้าแบบไม่พอบ้าง เกิดเงาหนักไปบ้าง เกิดเงาที่ใต้ตาบาง แบบเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา ถ่ายออกมาให้ดีไม่ใช่เรื่องง่ายครับ
มาเริ่มความเห็นของผมเลยนะครับ
คห1ภาพนี้แสงเข้าด้านข้าง ทำให้โครงสร้างดูมีมิติ แม้จะจัดไปจนเกิดเงาหนักๆ แต่ก็ยังดีกว่าไม่มี ตำแหน่งของหน้าแบบวางได้ดี ใกล้จุดตัดขวาบน ถ่ายเก็บแบบจนถึงลำตัวได้ดี เสียดายที่เก็บแขนมาไม่ครบ ทำให้ภาพดูไม่สมบูรณ์ ถ่ายอย่างนี้ต้องรอจังหวะแขนครับ อีกเรื่องคือภาพมืดไปนิดครับ
คห 2 ภาพนี้แทบไม่เห็นหน้านางแบบเลย แต่ส่วนอื่นทำได้น่าดูครับ อย่างแรก ภาพนี้เก็บครึ่งตัวได้ครบถ้วน มุมนี้เผยทรวดทรวง เส้นเว้าเส้นโค้งดูสวยงาม ระดับความเร็วชัดเตอร์ทำให้ภาพมีจุดไหวในบางส่วน ดูแล้วให้ความรู้สึกถึงการเคลื่อนไหว แสงที่เสื้อที่เอวกำลังสวย ฉากหลังมีจุดแย่งความสนใจจากตัวแบบไปเล็กน้อย
คห 3 มือขาด แสงไม่สวยครับ คอนทราสหนักไป
คห 4 แสงไม่สวยครับ เข้าใจว่าตบแฟลชเข้าไปตรงๆ หรือโดนแฟลชจากกล้องคนอื่นพอดี สีจากแฟลชคุมให้สวยยาก ทั้งมุม ทั้งเนื้อสี อีกประการ เก็บกระโปรงไม่ครบครับ เหมือนจุกจิกนะครับ
แต่ถ้าถ่ายมาเทียบกันภาพต่อภาพ น้าจะเข้าใจสิ่งที่ผมบอก
คห 5 แขนขาด แสงไม่ดี สีไม่อิ่ม ครับ
คห 6 แสงสวย แต่มือขาดครับ
คห 7 ส่วนที่ดีที่สุดของภาพคือ จังหวะถ่ายตอนที่นางแบบโพสท่าโค้งเป็นตัว S เผยความงามของสรีระที่ชายใดก็หลงไหล
ตานางแบบมองทุกคนที่ดูภาพนี้ แขนก็เก็บมาได้ครบครับ