ชีวิตของพวกเราผ่านไปอย่างรวดเร็วอย่างยิ่ง .. แต่ความสุขในวัยเยาว์ จะอย่างไร ก็ทิ้งคราบความทรงจำไว้ในหัวใจ คิดถึงคราใดก็ให้มีรอยยิ้ม .... 


(1) ในงานแต่งงานของเพื่อนคนหนึ่ง หลังจากเสร็จการถ่ายภาพพิธีหมั้นหมายและสู่ขอในช่วงเช้า ผมพอมีเวลาว่างให้ถอนตัวออกมาเป็นผู้สังเกตการณ์บ้าง / เพื่อนกลุ่มหนึ่งตั้งวงตั้งแต่ยกขันหมากหลังเลี้ยงพระเช้าจนกระทั่งบ่ายคล้อย คุยกับด้วยเรื่องราวจิปาถะ งานของพวกเขา ความก้าวหน้าของพวกเขา กระทั่งรถ บ้าน จนถึงเรื่องราวแต่หนหลังครั้งคราสมัยเรียน เสียงหัวเราะ รอยยิ้มเปื้อนหน้า  /  ฝ่ายเจ้าภาพสาละวนอยู่กับการรับแขก และการเตรียมงานเลี้ยงตอนเย็น การโทรศัพท์ติดต่อประสานงานฝ่ายโต๊ะจีน เวที ดนตรีและการแสดง  แต่ก็นับได้ว่าเป็นภาระที่พวกเขาเต็มใจกระทำ / ฝ่ายคู่บ่าวสาวต้องเตรียมการเรื่องการแต่งกายชุดงานเลี้ยง  ดูเหมือนเคร่งเครียด แต่ก็ยังมีรอยยิ้ม มีความสดใส เพราะนี่คือวันมงคลของพวกเขา/ ญาติบางคนต้องหยุดงานมาช่วยงาน แน่นอนว่ามีมือถือของพวกเขาถูกเรียกเข้ามาเป็นระยะๆ ด้วยเรื่องงานบ้าง เรื่องธุระสารพัด เมื่อเรื่องงานเข้ามาเกี่ยวข้อง ความสดชื่น ความแจ่มใสของบางคนอาจจะหลบหายหน้าไป / ผมเป็นเพียงผู้สังเกตการณ์ มองผ่านฉากต่างๆ เหมือนดูละคร.... เปรียบเป็นละครของชีวิต แต่ละช่วงก็แตกต่างกันออกไป /

(2) ที่สนามหญ้าหน้าบ้าน เด็กๆกลุ่มหนึ่ง หาได้สนใจกับเรื่องราวอันน่าปวดหัวรอบข้างไม่ พวกเขาจับกลุ่มกันเล่น เล่นอยู่ในโลกส่วนตัวของเขา .. โลกของเด็ก ...  โลกที่พวกเราเคยผ่านมากัน / แรกทีเดียว พวกเขายั่วหมาตัวหนึ่งให้วิ่งไล่พวกเขาเป็นที่สนุกสนาน จนกระทั่งหมาเหนื่อย ไม่ยอมวิ่ง แต่ละคนต้องหาวิธีมายั่วให้หมาไล่ เจ้าเสื้อลายออกอุบายว่า ให้หาขนมมาสักชิ้นแล้วยั่วหมา แต่ไม่มีใครมีขนม ครั้นแล้วก็เป็นเจ้าหนุ่มน้อยเสื้อลายเช่นกัน ที่ได้ดอกกล้วยไม้มาผูกกับเชือก ยั่วหมาได้ผล แต่สักพักใหญ่ทั้งเด็กทั้งหมาก็เหนื่อย พวกเขาจึงเปลี่ยนเป็นเล่นขี่ม้าชนกัน โดยแบ่งเป็นสองฝ่าย ชนกันจนล้มลุกคลุกคลาน แต่ใบหน้าก็เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม พวกเขาเต็มไปด้วยพลัง การสร้างสรรค์ เล่นในสิ่งที่ผู้ใหญ่มองหาสาระไม่เจอ แต่ในมุมมองของเด็ก เขาก็ยังไม่ถึงเวลาที่ต้องเข้าใจในสาระของงานของผู้ใหญ่เช่นกัน ...

ในฐานะของผู้ใหญ่ งานหลายๆงานที่เราต่างต้องทำ ต้องให้แล้วเสร็จ .... บางคราผมเองก็เหนื่อยหน่ายและมองหาสาระที่แท้ของมันไม่พบเช่นกัน .. แต่ก็ต้องทำไป เหมือนเฟืองตัวหนึ่งในกลไกของสังคม


ชีวิตของพวกเราผ่านไปอย่างรวดเร็วอย่างยิ่ง .. แต่ความสุขในวัยเยาว์ จะอย่างไร ก็ทิ้งคราบความทรงจำไว้ในหัวใจ คิดถึงคราใดก็ให้มีรอยยิ้ม ....