หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

(((นักตกปลาปากมัน ทริฟนี้ซ้อมโชว์กันหน่อยยย)))

จริงๆ นะครับ ถ้าใครได้ไปตกปลา แล้วก็คงอยากจะได้ อะไรที่มันๆ ต้อง พุงพลุ้ย ทีม ฮาเฮๆ

หมู หมักฝีมือเยี่ยม พร้อม น้ำจิ้มสูตร เด็ด! จากฝีมือ น้าเขต กองหลังส่วน เสบียง และพ่อครัว

ชิ้นกลาง ล่างสุด เป็นชิ้นที่ ทำให้บางคน ต้องเฝ้า ศาลากลางน้ำ จนแทบ จะไม่ได้ตกปลา .... ฮิฮิ...
จนต้องมีการลากยาวออกไป ถึง ข้ามวัน - ข้ามคืน แบบ NON STOP

โดยการชักนำจากน้าเขต ทุกคนมุ่งสู่จังหวัดนนท์ในย่านสะพานพระนั่งเกล้าบ้านของคุณปุ้ยอาจารย์วิศวะแห่งมหาลัยเกษตรฯซึ่งรอต้อนรับพวกเราอยู่ที่นั่นอยู่ก่อนแล้ว(คนที่นั่งหันมาทางกล้อง) ขนมจีนแกงเขียวหวานที่ทำไว้คอยท่าให้แขกผู้มาเยือนได้รองท้องกันก่อนมื้อที่จริงจังกว่านี้ อาจารย์แกไม่ใช่นักตกปลาแต่ก็เคยได้แว๊บๆเข้ามาดูกระทู้ในสยามบ้าง ถ้าได้มาเห็นกระทู้ก่อนไปศึกษาต่อเมืองนอก พวกเราพุงพลุ้ยทีมขอบคุณมากครับสำหรับน้ำใจอันเหลือล้นที่มีให้จากเจ้าบ้านวันนั้นทุกๆท่านครับ

หลังลัดเลาะเรือกสวนเก่าอันร่มครื้มของชาวนนท์ที่ทำไว้แต่โบราณ เราทั้งหมดก็ได้มายืนรับลมแม่น้ำอยู่บนศาลาที่ปลูกยื่นออกไป มองฝั่งตรงข้ามเห็นกระทรวงพาณิชย์ เรือเป็ดพะโล้ เรือไอติมต่างชลอเมื่อเห็นคนหมู่มากอยู่บนศาลา เพราะหวังจะขายของที่ตนเองนำเสนอได้บ้าง

ริมน้ำหน้าบ้าน เจ้าของได้ปลูกแพผักบุ้งไว้หลายแนว อย่างน้อยก็เก็บไว้กินไว้ใช้ตามวิถีคนไทยริมน้ำแต่เก่าก่อน มีสะพานยื่นออกไปจากศาลาสู่ท่าน้ำด้านหน้าซึ่งคืนนี้มันจะเปลี่ยนเป็นเวทีสำหรับลงนวมทั้งซ้อมมือและซ้อมคอในเวลาเดียวกัน

อาหารที่ทาง ส่วนของเจ้าของบ้าน คุณปุ้ย อาจารย์วิศวะแห่งมหาลัยเกษตรฯ ผู้ซึ่งเต็มเปี่ยมไปด้วยน้ำใจ ได้จัดเตรียมไว้ให้ ล้วนแต่แฝงไว้ซึ่ง ความอร่อย เช่น ขนมจีน แกงเขียวหวานลูกชิ้นปลากรายแท้ๆ จากแม่น้ำฯ ขาไก่ซุปเปอร์  ต้มยำกระเพาะหมู และ เนื้อแดดเดียว ทอดอีก 2 กิโล

จนมีบางคน บอกว่า มัน......    หยุด ไม่ได้ ครับ

หลังตั้งหลักได้ที่ดีพอแล้ว พวกเราก็เริ่มประกอบอุปกรณ์กัน สร้างภาพพอเป็นพิธี ก่อนที่เจ้าของบ้านจะรู้สึกว่าพวกนี้มันมาเปลี่ยนที่กินเหล้า ไม่ได้มาตกปลานี่หว่า อิอิอิ

กระพริบตาปิ๊บเดียวน้าจั๋งดั๋ยแกก็ไปปรากฏตัวอยู่ปลายสะพานซะแล้ว วันนี้น้ำลงมากแล้วเมื่อเรามาถึง กว่าจะลงเต็มที่แล้วขึ้นอีกทีก็6โมงเย็น เราคงต้องรอเวลานั้น ตอนนี้ก็ไล่ตบเด็กที่อยู่ตามใต้แพผักบุ้งชายเฟื้อยกันไปก่อน
อิอิอิ ไม่อยากคุยว่าผมอ่ะแชมป์ตบเด็กรวม(เหมือนเดิม ไม่มีใครสามารถแย่งตำแหน่งนี้ได้ 555 หรือไม่อยากแย่งหว่า...)

ถึงแม้... น้ำจะไหลลง รวดเร็วปานใด สวะ-กอผักตบไหลเอื่อยๆ มันก็ไม่ใช่อุปสรรค ของพวกเรา .... 
( ต้องสม บทบาท ที่เราหาเรื่องย้ายที่ กินเหล้า ... ฮ่า.... )

ยังไงๆ ก็ต้องตก ในเมื่อมาถึงที่แล้ว ไม่มีการ ย่อท้อ.... สู้ทุกรูปแบบ

ไม่นานนัก ทั้งที่ในปากยังเต็มไปด้วยคอหมูและขาไก่ซุปเปอร์ นายอัพก็สามารถดึงเอาปลาดุกแม่น้ำตัวเหลืองอ๋อยขึ้นมาประเดิมก่อนหนึ่งตัว ไซส์กำลังกินทีเดียว

อร่อยม่ะนายอัพ ต้มแซ่บ กับคอหมู สาลิ่มน้ำกะทิ อิอิ อยู่ไม่ห่างศาลาสายตาไม่ห่างเตาเลยนะ 5555555 ที่มาของนักตกปลาปากมัน...

เนี่ย เลย เจ้าตัวนี้ แหละครับ เป็นที่มา

สำหรับตำแหน่ง .... แชมป์ตบเด็กรวม (เหมือนเดิม ไม่มีใครสามารถแย่งตำแหน่งนี้ได้ )

และเจ้าปลาตัวนี้ มันก็ ได้ ชื่อเรียกใหม่ ว่า.....      " ปลาขำขัน "

เนื่องจาก น้าต่วยของเรา ตกขึ้นมาได้ แบบยกกระบอก ออกกิน ออกกิน ฮ่า ๆๆๆๆ

โอ้ววววว บรรยากาศสุดเยี่ยม เจง ๆ

ตายยยยยยยยแร้วววววววว น้าๆ ทั้งหลาย กับข้าวพวกน้า เกลี้ยงแน่ๆ อัพมันไวจะตาย ขนาดกล้วยอบ ในเรือ ป๋มยังแย่งไม่ทันเลย ( อัพซัดคนเดียว หมด ) คิดผิดกันแน่ๆๆ

นั้นงัยๆๆๆ
ว่าแล้ว ใครมานั่งตะคุ้มๆ อยู่ฝั่งตรงข้าม

(ผมมองจากกระทรวงพาณิชย์).....หมายนี้ ฝั่งตรงข้ามมีท่าขึ้นทราย
แต่...เอ๋.....ข้างซ้ายมือของน้า เป็นวัด ม่ะใช่หรอ.....
แอบตกปลาวัดกันหรอเนี้ย!!!!!
ไม่ดี ไม่ มันปาบ


อ่ะๆๆ สงสัยยังลงไม่เสร็จ
เอาปลาวัดมาโชว์ หน่อยจิ จะได้มีหลักฐานผูกมัด




นายเอ พุงโร

ที่ผมถือนั่นอ่ะปลาบู่เชียวนะ(อิอิอิ แต่เด็กไปไม่หน่อยเลยล่ะ)เอิ๊กๆๆ เรื่องตบเด็กขอให้บอก เล่นมาซะเกือบหมดฝูง...

ไม่นานนักช่วงหัวค่ำน้ากะโห้ก็ตามมาหลังเสร็จงานเรียบร้อยแล้ว
ไม่มามือเปล่า มือขวาถือเหล้า มือซ้ายถือเบียร์ เอ๊ย! ไม่ช่าย มือซ้ายถือกุ้งเหยื่อทั้งปลาและคน

มาถึงกว่าจะได้ตกปลาก็ล่อไปเป็นชั่วโมงเพราะนั่งกรึ๊บแก้เหนื่อยไปซะหลายแก้ว ส่วนน้าเขตแกก็ทำหน้าที่ของฝ่ายโภชนาการประจำทีมพุงพลุ้ยอย่างแข็งขัน เผากุ้งบิ้วท์น้ำจิ้มซีฟู๊ดเพิ่มไว้ให้เพื่อนๆคอเหล้าได้แกล้มกันไม่ให้ขาดตอน

กุ้งที่ เป็นเหยื่อคน นี่เป็นส่วนที่หลงเหลือในรอบ ดึก... เนื่องจาก รอบดึกๆ เราต้องใช้พลังงาน ในการขับเคลื่อนต่อต้านความ...ง่วงนอน

ยิ้มอย่างภาคภูมิใจเลยนะคับบบบบบบแชมบ์ตบเด็กๆๆๆๆฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ปลาช่อน ... ยักษ์

เนี่ยก้อ คงเป็น ตัวที่ได้ รางวัล ปลาช่อนใหญ่สุด ถ้าเผื่อ เป็นวันที่มีการแข่ง ขัน ( แบบของน้า ป้อมฯ ที่ได้รางวัล... ในวันนั้น    อิอิ.  )

เรื่องตบเด็กขอให้บอก ...        ทั่นประธาน ของโฝม..... 

ส่วนนึงที่ ตกได้ได้ถูกปล่อยกลับคืน... สู่ธรรมชาติ    ด้วย วิธีแบบธรรมชาติ อิอิ. ( คือเราผูกกระชัง นิ่มๆ เอาไว้ใต้สะพาน แต่ไม่ได้มัดปาก กระชังเวลาน้ำขึ้น ตัวที่แข็งแรงอยู่ก็จะมุดกระชังออกไปเอง อ่ะ อิอิ ... )

มากันเป็นขบวนเลยนะพุงโร อิอิอิ ยังๆ ยังไม่ถึงไฮไลท์

อย่ากลัวววววว....อ่ะอ้า อย่ากลัววววววววว......

บาง ช่วงที่ตกปลาไม่ได้ เนื่องจาก สวะ รบกวน ปลาไม่กิน เราก้อ  ..... จากิน

โดยเฉพาะหน่วยกองหนุนหลักของทีม ทำหน้าที่ได้อย่างไม่มีข้อ ....บกพร่อง ....... ฮ่า ฮ่า ฮ่า.......

ที่ปลายสะพานตอนนี้น้ำขึ้นสวยแล้ว แต่สวะกลับไม่เป็นใจซะเลย พวกมันโดนลมฝนพัดพากันมาว่ายเวียนอยู่แนวหน้าปลายสะพานเรานั่นเอง ทั้งที่ตอนกลางวันลมเอื่อยๆสวะพวกนั้นไปลอยกันอยู่ด้านฝั่งตรงข้าม

น้าโห้ ซึ่งเกี่ยวเหยื่อทองย้อย(สูตรลับยิ่งกว่าสูตรปรมาณู ของพุงพลุ้ยทีม)ลงบนตัวเบ็ดเบอร์6กับชุด6ปอนด์สำหรับตกปลาเกล็ด(แต่ไม่ใช่ไว้ตกเปคูนะ อิอิอิ) น้าโห้หย่อนเหยื่อไว้ข้างกร่ำที่มีอยู่ข้างปลายสะพานถึง4กอ เพราะเชื่อมั่นว่าต้องมีบิ๊กเกมวนเวียนอยู่ในบริเวณนั้นแน่ๆ ดีที่ตรงนั้นเป็นริมฝั่งซึ่งมีกอสวะรบกวนน้อยหน่อย

ทันใดนั้นสัมผัสของการถูกกระชากสายที่น้าโห้แกถือคันไว้ตลอด น้ำหนักที่หนักหน่วงดึงวูบปะทะกับการตวัดสวน วินาทีแห่งความแตกตื่นของฝูงชนปลายสะพานก็เกิดขึ้น...

ของจริงกำลังมา พุงโรดูดีๆนะ.... อิอิ

" เนี่ยน่ะเหรอ .. ครับน้า ที่เขาเรียกกันว่า ปลาแขยงแม่น้ำ โอโหใหญ่จิงๆ ครับที่บ้านผมตามทุ่งนา ตัวไม่เกิน นิ้วโป้งน่ะน้า"

( ตัวนี้ขึ้นมาก่อนช่วงเกิดเหตุการณ์ ชุลมุนที่ปลายสะพาน 5 นาที )

เฮ้ย.........จ๊ากกกกกกซูดๆๆๆๆๆยอดส์

ไม่น่าเป็นไปได้ กว่า20นาทีกับสาย6ปอนด์ คันที่ไกด์วงในที่3ดันมาหลุดอีก แต่ก็สามารถพิชิตดุกทะเล หรือปิ่นแก้วขนาดใหญ่สะใจขึ้นมาจนได้

มีก๊อก2 ก๊อก3 ก๊อก4 มันไม่ยอมเข้าสวิง เล่นเอากองเชียร์บนสะพานที่ยืนลุ้นอยู่ใจหายใจคว่ำกันเป็นแถว

ถ้าพุงโรอยู่ คงอิจฉาจนต้องวิ่งเอากรรไกรมาตัดสายเป็นแน่ กรั่กๆๆ

โอย ดูแล้วเมาแทน เมากลับแกล้มครับ

อ่ะๆ  จะรอดู
น้าๆ ยังงัยก็ถนอมร่างกายเอาไว้นะ
แก่ๆ  กันหมดแล้วอ่ะ


นายเอ

โอ้ๆๆน้าโห้เจ๋งๆๆๆ

เนี่ยครับ ....  เขาเรียกว่า ปลาหนัง ขนานแท้นะ นายเอ พุงโร    ...อิอิอิ...

วินาทีแรกที่มันกระชากเบ็ด เราหวังถึงปลาม้า แต่เมื่อเวลาผ่านไปช้อยส์แรกถูกตัดเหลือเป็นปลากดและปิ่นแก้ว รายหลังเราไม่ได้ข่าวถึงไซส์ใหญ่ๆของมันนานแล้ว แต่ในที่สุดก็เป็นมันจนได้

ปลาชนิดนี้แรกเกิดและเมื่อยังเล็กจะอยู่ในทะเลและอยู่รวมเป็นฝูง มีลวยลายคล้ายลูกแตงไทยดูสวยงาม เมื่อโตลวดลายนั้นก็จะจางหายไปพวกมันก็จะเคลื่อนย้ายหลักแหล่งเข้ามาอยู่ในเขตน้ำกร่อยทำตัวเป็นศิลปินเดี่ยวเพราะยิ่งโตความก้าวร้าวมันก็ยิ่งมาก ที่พบเห็นกันบ่อยๆก็แม่น้ำบางปะกง

แต่ตัวนี้ที่น้าโห้ตกได้ มันมาอาศัยอยู่ในเขตน้ำจืดสนิทซึ่งในอดีตเราก็มักได้ยินข่าวถึงพวกมันไซส์ยักษ์ๆอยู่บ่อยตามแหล่งแม่น้ำที่จืดสนิทหลายๆแห่ง

อาจเป็นเพราะอาหารการกินที่อุดมสมบูรณ์ มันอาจติดใจไม่อยากกลับแหล่งที่มันเคยอยู่ก็เป็นไป....