ฉาก 7 เรือหางกลางน้ำ / เย็น (ใกล้หมดเวลาแข่งขัน)
ตัวละคร ต่วย บิ๊ก แม๊ค คนเรือ1
คนเรือ1 : คุณ ๆ ขรับ ผมถามพวกคุณจริง ๆ ขรับ พวกคุณแข่งเอาอะไรกันเหรอขรับ ทำไมคุณคนนั้นถึงได้เหวี่ยงเหยื่อแบบไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเลยขรับ (คิดในใจ) มันตกปลาเป็นป่าวเนี่ย เหวี่ยงทั้งวัน ได้แค่ตัวเดียว
บิ๊ก : (นั่งอมยิ้มสบายใจ) อ๋อ อันนี้บอกไม่ได้หรอกนะ อยากรู้ต้องรอดูคืนนี้ 555 รอดแล้วตรู
แม๊ค : น้าต่วย ยอมรับชะตากรรมเหอะน้า ลุ้นไม่ขึ้นแล้วหละ
ต่วย : (สีหน้าลุ้นระทึก)ยอมได้ไงเล่า ของแบบนี้น้าแม๊ค นั่นน่ะ อนาคตผมทั้งอนาคตเลยนะ จะดับวูบก็คราวนี้แหละ
บิ๊ก : เอ๊ะ รึว่า งานนี้เราจะแต่งเป็นสาวกันตอนกลางวันดีน๊าาา
ได้ข่าวมาว่าแพพี่นิพนธ์นี่ จะมีพยาบาลมาพักที่แพตั้ง 15 คนเชียวนะน้า
แม๊ค : ห๋า (สีหน้าตกใจสุดขีด) จริง ๆ เหรอน้า
close Up ที่หน้าต่วย ลูกตาทะลักออกมานอกเบ้า
ต่วย : เฮ้ย ไม่เอา ไม่เอา เลย ตอนกลางคืนอ่ะดีแล้ว แค่นี้ผมยังนึกไม่ออกเลยว่าจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้วเนี่ย
บิ๊ก : อ้าว
.อย่างนี้ก็แสดงว่าน้ายอมรับความปราชัยแล้วสิ
ต่วย : เออ ยังไม่หมดเวลานี่หว่า ต้องสู้ ๆ
แม๊ค : ไม่ได้การแล้วเรา ต้องฮึดสู้ แล้วสิเนี่ย น้าต่วย ผมว่าน้าน่ะยอมซะเถอะคงตามใครไม่ทันแล้ว อะไรกัน ตกทั้งวันได้ตัวเดียว รู้ถึงไหนอายถึงนั่น นี่เหรอคนชื่อสุชน แห่งบันทึกพันทาง
1
)
)
)
)