อยากกินปูผัดพริก เวลาไปที่สิงคโปร์ผมชอบไปกินที่ร้านอู๋จาวผาย ปีนี้กลับไปไม่มีโอกาสได้ไป อยากกินเลยถามสูตรกับเพื่อนชาวสิงคโปร์ไป ได้สูตรมาแล้วเราก็รีบไปหาปูเลยครับ

ได้ปูไข่มาสามตัวน้อยๆ นี่ก็หาที่ใหญ่สุดได้เท่านี้ อย่างว่าครับ อยู่ไกล ได้เท่านี้ก็ดีแล้วนะ

เลือกหนักที่สุดเท่าที่จะทำได้ เฉพาะเชือกมัดปูก็หนักโขแล้วครับ คิดในใจเราไปซื้อปูหรือซื้อเชือกนี่555

แกะมาก็พอดูได้ครับไข่ไม่แน่น ก็คิดและทำใจไว้แล้ว

จับไปทอดพอสุก

ขั้นตอนการทำอื่นๆข้ามไปให้ไวเลยครับ เพราะมันแค่พอกินได้ไม่อร่อยแบบต้นตำหรับ น้าๆคงไม่อยากรู้555

สุดท้ายระหว่างแทะปู ต้องวิ่งไปต้มหมูสามชั้นมาจิ้มน้ำปลากินกับข้าว โอ้แบบนี้ค่อยยังชั่วหน่อย เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าวัตถุดิบจะดีแค่ไหน แพงแค่ไหน แต่ทำให้อร่อยไม่ได้มันก็กินไม่ลงครับ เหมือนอย่างเป๋าฮื้อกระป๋องสำหรับผมถึงแม้จะไปกินที่เหลากี่ครั้งต่อกี่ครั้ง มันก็ไม่เคยอร่อยซักที สู้กินหอยโข่งทะเลยังอร่อยกว่า