หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

(เรียบเรียงจาก Ken Schultz's fishing encyclopedia, 1st ed. 2000)

สำหรับคนที่ไม่ใช่นักตกปลาแล้ว การปล่อยปลาไปดูจะเป็นเรื่องที่ไร้เหตุผล เมื่อพิจารณาจากค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้อง ความไม่แน่นอนว่าจะตกได้หรือไม่ และการปฏิเสธแหล่งอาหารที่สดและมีคุณค่าต่อร่างกาย นอกเสียจากว่ากระทำไปเพราะกฎหมายกำหนด  ในแง่ของการบริโภคแล้ว การปล่อยปลาที่จับมาได้ เมื่อไม่มองในแง่กีฬา ดูจะเป็นเรื่องขัดแย้งกับการแนวทางการหาเลี้ยงชีพของมนุษยชาติ  จะว่าไปแล้ว เกือบทุกที่ในโลกนี้ปลาที่ถูกจับขึ้นมาได้ด้วยคันและรอกล้วนแล้วแต่ถูกเก็บไว้เพื่อบริโภคกันทั้งนั้น

นักตกปลาที่ปล่อยปลาไปโดยสมัครใจนั้น ยังคงทำเช่นนี้ต่อไปด้วยเหตุผลหลายประการด้วยกัน บางคนก็ไม่ชอบที่จะกินปลาเอาเสียเลย และไม่เคยแม้กระทั้งคิดที่จะเก็บปลาเอาไว้ บางท่านชอบกินปลาแต่ก็ปล่อยไปเพราะคำแนะนำทางด้านสุขภาพ อย่างไรก็ตาม นักตกปลาส่วนใหญ่สมัครใจที่จะปล่อยปลาไปด้วยอุดมการณ์ส่วนบุคคล และเพราะเขาอยากที่จะได้เห็นปลาที่เคยตกได้ และการกลับไปแพร่ขยายเผ่าพันธุ์ของมัน

นักตกปลา และองค์กรนักตกปลาบางกลุ่ม ได้รณรงค์ catch-and-release เพื่อเป็นวิธีในการเพิ่ม หรือรักษาความหนาแน่นของปลาในบางย่านน้ำ หรือเพื่อความสมดุลของประชากรปลา ไม่ว่าจะมีกฎข้อบังคับของทางการหรือไม่    ถึงแม้ว่าการมีปลาหนาแน่น จะไม่ใช่หลักประกันของความสำเร็จในการตกปลา แต่บ่อยครั้งก็ตีความได้ว่าน่าจะเป็นผลในแง่ดี โดยเฉพาะกับนักตกปลาที่มีความชำนาญ และย่อมนำไปสู่ประสบการณ์ที่น่าประทับใจ  นักตกปลาจำนวนมากรู้สึกว่าการปล่อยปลาทั้งหมด หรือส่วนใหญ่ โดยสมัครใจ ในสถานที่ใดๆ ย่อมเป็นหลักประกันได้ว่าจะมีปลาเหลือไว้ให้ตกในภายหน้ามากขึ้น  งานศึกษาหลายชิ้นก็ให้ผลลัพธ์ที่สอดคล้องกับความเห็นข้อนี้ ถึงแม้ว่าอาจจะไม่ได้เป็นจริงในทุกกรณี  ในทั้งทะเลสาบและแม่น้ำบางแห่ง ประชากรของปลาส่วนใหญ่ หรือทั้งหมด ดำรงรักษาอยู่ได้ก็ด้วยอาศัยปลาที่เพาะพันธุ์ไว้  ปลาที่ถูกปล่อยกลับไปโดยสมัครใจในแหล่งน้ำดังกล่าว อาจจะไม่ได้มีผลต่อการขยายเผ่าพันธุ์ในอนาคต แต่อย่างน้อยปลาเหล่านี้ก็มีโอกาสที่จะเติบโตขึ้นเป็นปลาใหญ่ ให้นักตกปลาชื่นชมในภายหน้า  ถึงอย่างไรก็ตามนักตกปลาก็ยังคงเลือกที่จะปล่อยปลากลับคืนไป เพื่อเป็นหลักประกันได้ว่าจะมีปลาเหลือไว้ให้ตกในภายหน้า โดยหวังว่าหากมีนักตกปลาจำนวนมากพอที่ปฏิบัติเช่นนี้ สิ่งที่กระทำลงไป ย่อมต้องเห็นผลเป็นแน่

นักตกปลาส่วนใหญ่ที่ตกปลามานาน และเคยตกปลาพันธุ์นั้นๆ ได้มาก มักจะรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องเก็บปลาไว้อีก หรือเก็บไว้ก็เพียงแต่พอกิน ในยุคแรกๆ ของ catch-and-release แนวความคิดนี้กลายเป็นคำขวัญที่ว่า "Limit your kill; don't kill your limit."  ในปัจจุบัน การนำปลาขึ้นเท่าที่จำเป็น มากกว่านำปลาขึ้นเท่าที่กฎหมายกำหนด น่าจะเป็นแรงบันดาลใจหลักให้นักตกปลาที่มีความรู้และตกมานานยึดถือปฎิบัติ catch-and-release โดยสมัครใจ เมื่อแรงบันดาลใจดังกล่าวผสานกับตรรกะในการเลือกที่จะเก็บปลาโดยคำนึงถึงสภาพของปลา สภาพของประชากร หรือชนิดของปลา นักตกปลาท่านนั้นอาจได้ตัดสินใจทำในสิ่งที่เหมาะสมที่สุด  พูดอีกแบบก็คือ เมื่อนักตกปลาเลือกที่จะเก็บสักตัว นักตกปลาสามารถที่จะทำอย่างพิถีพิถัน เลือกเก็บปลาที่บาดเจ็บค่อนข้างมาก และมีโอกาสรอดได้ยาก แทนที่จะเลือกปลาที่ยังแข็งแรง หรืออาจเลือกปลาที่มีขนาดเล็ก หากบริเวณดังกล่าวมีปลาขนาดเล็กจำนวนมาก แต่มีปลาขนาดใหญ่น้อย หรือบางทีอาจเลือกปล่อยปลาเพศเมียวัยเจริญพันธุ์ หรือบางทีอาจเลือกเก็บปลาชนิดที่มีอยู่เป็นจำนวนมาก และเลือกที่จะปล่อยปลาชนิดที่เหลืออยู่น้อย

โชคไม่ดีที่ catch-and-release ได้ถูกนำไปเชิดชูโดยบางคนว่าเป็นทางสว่าง สำหรับการแก้ปัญหา  ความคิดดังกล่าวไม่เป็นจริงสำหรับปลาทุกชนิด และสำหรับทุกสถานการณ์ นอกจากนี้บางท่านยังแสดงความเห็นในเรื่องนี้อย่างขึงขังเสียจน ทำให้รู้สึกว่าการจะเก็บปลาไว้เป็นเรื่องไม่สมควร ทั้งๆที่กฎหมายอนุญาติก็ตาม นักตกปลาหน้าใหม่โดยเฉพาะ Fly Fishing ได้ยึดถือปฏิบัติ catch-and-release กับปลาทุกตัวโดยไม่ได้คำนึงถึงความเหมาะสม ความคิดในลักษณะนี้ทำให้เขาแปลกแยกจากนักตกปลาจำนวนมากที่เห็นว่า การได้ทานอาหารสดๆ จากปลาที่ตกได้เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลทั้งในแง่ของโภชนาการ และทั้งในแง่การได้รับประสบการณ์อันครบถ้วนของการตกปลา

นักตกปลาบางท่านเห็นว่าเก็บปลาขนาดใหญ่เป็นเรื่องน่าตำหนิ นักตกปลาบางท่านที่จะไม่ค่อยเก็บปลา แต่เลือกเก็บปลาขนาดใหญ่เพื่อนำไปหล่อจำลอง ไว้เป็นที่ระลึก นักตกปลาในกลุ่มแรกจำเป็นต้องตระนักว่าการเก็บหรือปล่อยปลา ควรเป็นเรื่องของการเลือก และในบางสถานการณ์ การเก็บปลาไว้ไม่ใช่เป็นเพียงสิ่งที่ยอมรับได้ แต่เป็นสิ่งที่พึงกระทำเสียด้วยซ้ำ (เช่นในกรณีปลาบาดเจ็บมาก) ส่วนนักตกปลาในกลุ่มหลังก็ควรทราบว่านักหล่อจำลองปลาสามารถที่จะสร้างแม่แบบได้จากไฟเบอร์กลาส ซึ่งทำได้ดีไม่แพ้จากแม่แบบที่ทำจากหนังปลา ดังนั้นในกรณีของปลาโทรฟี่ จึงเป็นไปได้สัมผัสความรู้สึกพิเศษจากการปล่อยปลาขนาดที่หาได้ยากกลับไป และยังคงมีที่ปลาให้รำลึกถึงแขวนไว้เหนือเตาผิง