หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

ความเป็นมา
สืบเนื่องมาจากนายชูเกียรติ หนุ่มเนื้อหอมแห่งวัดประชา แกมีเวลาว่างมาก จึงใช้เวลาออกไปหาปลาช่อนด้วยวิธีใดไม่อาจเปิดเผยได้ เนื่องจากอาจไปกระทบกระเทือนถึงกลุ่มอนุรักษ์การตกปลาและกลุ่มผู้นิยมการตกแล้วปล่อย
"คุณชูเกียรติครับ ทำไมคุณชูเกียรติถึงไม่ปล่อยปลาช่อนที่จับมาได้ไปเสียละครับ"
"ไม่ได้หรอกครับ มันเสี่ยง"
"เสี่ยง ! เสี่ยงอะไรหรือครับ คุณชูเกียรติเกรงว่าปลามันจะตายหรือครับ"
"เปล่าครับ ไม่ได้กลัวมันจะตาย ที่ผมว่าเสี่ยงน่ะ มันเสี่ยงต่อการถูกเพื่อนถีบตะหากล่ะ แหมกว่าจะช่วยกันหามาได้เหนื่อแทบตาย ถ้าปล่อยไปรับรองถูกเพื่อนถีบแน่ ๆ"
"ครับ แต่วันนี้ผมมีวิธีการปล่อยแบบไม่ต้องเสี่ยงต่อการถูกเพื่อน ๆ ถีบอีกต่อไป อันดับแรกคุณชูเกียรติต้องขอดเกล็ดปลาออกเสียก่อน เสร็จแล้วจัดแจงควักเครื่องในออกให้หมด บั้งเนื้อปลาห่างกันประมาณครึ่งนิ้ว ล้างให้สะอาด ใช้เกลือทาตัวเล็กน้อย แล้วปล่อยไปเลยครับ"
"บ้าเหรอคุณ ทั้งขอดเกล็ด ทั้งบั้ง และทาเกลือ แล้วยังจะให้ปล่อยอีก บ้าแน่ ๆ"
"ไม่บ้าหรอกครับ โน่น คุณชูเกียรติปล่อยลงกระทะครับ นั่นไง น้ำมันกำลังร้อน ปล่อยลงไปเลยครับ จะได้ไม่เสียเวลา อ้อ คุณชูเกียรติครับ ช่วยเฝ้าปลาให้ผมด้วยนะครับ ระวังอย่าให้ไหม้ ผมขอตัวไปเตรียมเครื่องเคียงก่อน จะได้ไม่เสียเวลา"
ขณะที่รอปลาช่อนทอดจากคุณชูเกียรติอยู่นั้น เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าครับ สำหรับ ปลาช่อนลุยสวน นั้น ตัวชูโรงสำคัญที่จะขาดเสียมิได้ก็คือ ปลาช่อน ถ้าจะให้ดีต้องเป็น ปลาช่อนนา นะครับ จะได้รสชาติที่ดีกว่า

ส่วนผสม
1. ปลาช่อนขนาด 1/2 กิโล
2. ใบโหระพา, ใบสะระแหน่, ต้นหอม, ผักชีฝรั่ง, หอมแดง
3. พริกป่น 1 ช้อนโต๊ะ
4. ข้าวคั่ว 1/2 ช้อนโต๊ะ
5. น้ำปลาดี ตามสมควร
6. น้ำตาลปี๊บ 2 ช้อนชา
7. น้ำมะขามเปียก 1/2 ช้อนโต๊ะ

วิธีทำ
นำพริกป่น ข้าวคั่ว น้ำตาลปี๊บ น้ำมะขามเปียก และน้ำปลามาใส่รวมกัน คนให้เข้ากันแล้วใส่หอมแดงซอย ผักชีฝรั่งซอย และต้นหอมซอยลงไปเล็กน้อย ชิมรสให้ออกเปรี้ยว ๆ หวาน ๆ เค็ม ๆ และเผ็ด ๆ ตามใจชอบ ถ้าน้ำจิ้มแห้งเกินไป เติมน้ำอุ่นได้เล็กน้อย เสร็จจากปรุงน้ำจิ้มแล้ว ก็มาจัดจานให้สวยด้วยผักต่าง ๆ ที่มี เช่นใบโหระพา นำปลาช่อนที่ทอดแล้วมาวางบนจาน เสร็จแล้วราดด้วยน้ำจิ้มให้ทั่ว แต่งหน้าด้วยโหระพาหรือพริกคั่ว เสริฟพร้อมผักแนมต่าง ๆ เป็นอันเสร็จพิธี

อื่นๆ
สำหรับปลาช่อนลุยสวนจานนี้ คุณหนุ่มช่างไม้ สิงห์สุราแถวบ้านบอกว่าอร่อย แต่หวานไปหน่อย สุดท้ายก็เหลือแต่ก้างและหัวที่แข็งจนแกะไม่ไหว ปล่อยให้ไอ้ก๊วยหมาแถวบ้านมองค้อนน้ำลายยืดครางหงิง ๆ สุดท้ายไอ้ก๊วยก็อดแ_ก ไม่รู้ไอ้ป้างเมามาจากไหนคว้าเอาหัวไปกินฉิบ
"เฮ้ย ! เหม็นไหม้อะไรฟะ อ้าว...ชูเกียรติ ปลาไหม้แล้ว คราวนี้ไม่โดนเพื่อนถีบก็ต้องโดน....เฮ้อ..."