หวัดดีคร้าบน้าหลง ถ้าอยู่ใกล้ๆ คงได้ขี่มอร์ไซด์ไปหาแล้วครับ
คอเดียวกันจริงๆ ยิงนก ตกปลา แต่อาจจะต่างกันที่ลุงเกิดและโตจากป่า ตอนเด็กๆ ตั้งแต่ ป.2 - ป.3 เริ่มเข้าป่าล่าสัตว์เล็กเพื่อเป็นกับข้าว (แถวบ้านเป็นเรื่องปกติของการใช้ชีวิตแบบนี้) อาวุธคู่กาย ก็ปืนแก๊ปยาว ลูกกรด หนังสะติ๊ก กับหมาที่รู้ใจ 1 ตัว จะคอยเก็บ นก กระรอก ตะกวด จนถึงไก่ป่า ที่ยิงแล้วล่วงลงมาโดยที่เราไม่ต้องลุยป่าเข้าไปเก็บ แค่ยกปืนขึ้นเล็งเมื่อไหร่ มันก็ตั้งท่ามองเป้าหมายและเตรียมวิ่งทันที ทุกครั้ง (บางทียิงไม่โดนจังๆ มันก็วิ่งไป เหยื่อหนีไปได้ สักพักเดินกลับมาแบบหงอยๆ คงคิดว่ามันผิดที่เก็บเหยื่อมาให้เราไม่ได้ ต้องลูบหัวและเล่นด้วยมันถึงจะดีขึ้น) ทุกวันนี้หาหมาแบบนี้ไม่มีแล้ว เห็นไอ้เจ้าตัวหน้าหล่อของน้าแล้วยิ่งคิดถึงมัน
วันนี้เข้ามาอ่านกระทู้ของน้า ทำให้นึงถึงวันเก่าๆ มันช่างมีความสุข และอิสระจริงๆ แต่ปืนแก๊ปไม่อยู่แล้ว เพราะไม่รู้จะเอาไปยิงอะไร เหลือแต่พวกปืนเฝ้าบ้าน นานๆๆๆๆๆๆ จะได้ยิงล้างลำกล้องซักที หาที่ยิงก็ยากจัง
1
)
)
)
