อาจารย์คนแรก พ่อผมเองครับ สมัยเด็กๆ ผมร้องซื้อคันเบ็ดชุด ที่บรรจุในห่อพลาสติกแข็งที่แผนกเครื่องกีฬา เมอร์รี่คิงส์ วังบูรพา
พ่อไม่ยอมซื้อให้ ผมก็งอน อีกสองวันต่อมา พ่อพาไปห้างเดิม แต่ไปตรงที่เค้าขายอุปกรณ์ตกปลา ซื้อคันไฟเบอร์ ไดเกียว 8 ฟุต รอกติก้า
เบรคท้าย ตัวเขียวๆ จำชื่อรุ่นไม่ได้ให้ ผมงี๊หน้าบานเลย และก็มีช่างเจียร์ที่บ้านหัดตกปลาพร้อมๆ กัน พากันไปตกที่โป๊ะสะพานพุทธ
ได้ปลาสังกะวาดบ้าง แห้วบ้าง..... จนกระทั่ง............... พบกับอาจารย์คนที่สอง... เฮียคิม เฮียคิมเป็นนักตกปลาแม่น้ำ มีหมายเด็ด
อยู่ที่หน้าร้านอาหาร กรกฎ ใต้สะพานพุทธ ฝั่งธน สอนการตกปลาต่างๆ ที่ถูกต้อง พากันไปลุย เขื่อน อ่างเก็บน้ำ แม่น้ำ บ่อขุดหน้าดิน
คลอง หมายธรรมชาติล้วนๆ..... จนกระทั่ง........... พบกับอาจารย์คนที่สาม... พี่ยุทธ พี่ยุทธบ้านอยู่เยื้องๆ กันนี่เอง ทำไมเราไม่รู้เลยนะ
ว่าเค้าก็ชอบตกปลา พี่ยุทธชอบตกปลาบ่อมากกว่าธรรมชาติ คันเบ็ดพี่ยุทธเป็นคัน 9 ฟุต 10 ฟุต ล้วนๆ พี่ยุทธชวนเข้าบ่อตกปลา
พรานศักดิ์ ไทรน้อย กระป๋องสี ฯลฯ ซึ่งทุกบ่อ ผมกล้าพูดว่าทีมผมไม่อายใคร ปลากินดี กินตลอด จนกระทั่งเวลาและจังหวะชีวิต พาผม
ห่างจากวงการไปเป็นสิบปี แต่วิชาที่ พ่อ เฮียคิม พี่ยุทธ คอยสอน คอยด่า ยังอยู่ในหัวเสมอ.... จนเมื่อ 5 ปีที่แล้ว ผมเริ่มกลับมาตกปลา
อีกครั้ง ซื้อชุดสปิ๋วไว้ให้แฟน เพื่อให้เค้านั่งตกปลาเกล็ด จะได้ไม่เบื่อ ไม่ชวนกลับบ้าน แต่ปลากลับกินดีมาก จนผมวางคันตกปลาบึก
มาประกอบสปิ๋วอีกชุด เป็นที่มาให้ผมชอบชิงหลิวทุกวันนี้ และอาจารย์ที่สอนให้ผมได้รู้จักชิงหลิวที่แท้จริง........... พี่เค แห่งบ่อ121 ในตำนาน
พี่เคไม่ค่อยสอนครับ พี่เคจะแนะนำซะมากกว่าเพราะพี่เคต้องคอยดูแลลูกค้าในบ่อ แต่พี่เค และบ่อ 121 นี่แหละครับ อาจารย์ชิงหลิวของผม
ร่ายซะยาวเลย เขินเหมือนกันนะเนี๊ยะ
2
)
)
)
ผมเลยเป็นศิษย์ไม่มีอาจารย์ครับ 
)
)
)
